Tag: 12. Februar 2018

31 şehit, gerçek şehit…
Konu vatan olsa, mesele millet olsa…
Can feda…
Zübüklerin hayalleri, BOP eş başkanının yanlışları yüzünden…
Anla ulan anla!

Poker oynamasını bilir, oynamasını sever misiniz?
Gençlik yıllarımda oynardım. Bir iki parasına bile…
Kaybettim, tövbe ettim!

Bakalım Trump…
Kahpedoğanın blöfünü görecek mi?

Tabii danışıklı dövüş değilse…
Ya birileri çıkıversin sevabına…
Sıkıverse O kıllı g.tüne!

Bir bilim insanı…
Birleşmiş milletler karşısında konuşma şerefine erişmekle birlikte…
Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü bu bağlamda anması…
Kulakları çınlatması ayrica bir gurur vesilesi.

Teşekkür ederim Canan Dağdeviren…
Göstermiş olduğun incelik, nezaket takdire şayan.

oku

Veterinerlerden…
14 Şubat sevgililer gününde…
Bütçeni hayvanlara ayır çağrısı. Yok Pet Shoplar değil…
Sokaklarda, barınaklarda hayvanlara yârdim et…
Sahiplen!

Yeminliyim…
İnşallah Allah nasip eder…
Gayri resmi evlat “edindim”, Allah nasip eder inşallah bir anneler gününde…
Çok istiyorum rahmetli adına…
Bir şeyler yapmak, ne mi?
Söz ağızdan bir kez çıkar, söyleyemem…
Nasip kısmet. Yine oğlum için bir okul benzeri bir şeyler veya en azından ayriyeten bir çocuk okutmak.

Anne olsun baba olsun BIRTANE…
YOK…
Sevgili birkaç tane olmaz, yürek doğru insani bulduysa o da olur BIRTANE…
Ama onu her zaman sevindirebilirsin…
Tanımadığın, bilmediğin insan sevindirmek…
Hele çocuk…
Keza ihtiyar, ya parayla değil ki zaman, git bir gün ihtiyarlar yurduna…
Çocuk esirgeme kurumuna, konuş insanlarla…
Oksa sevgi ve şefkatle bir çocuğun başını, al kucağına sev…
Oyna biraz…
VE BAK GÖZLERININ IÇINE!

Mahsusuz mu yapıyorsun, mahsusuz mu?
Beni sinirlendirmek, tepemi attırmak için mi?

IE veya Microsoft Edge kullan demedim mi?

Ancak bugün gazete okuma fırsatım oldu, daha doğrusu bu fırsatı şöyle yarattım…
Ne var ne yoksa “fırlattım” kenara, yattım bir seksen divana ve başladım okumaya. Bu yüzden ancak bugün yazabiliyorum size Necati Bey.

Temennilerinize yürekten katılmakla birlikte…
Tespitlerinize, belki farklı bir bakış açısı veya şöyle ifade etmiş olayım…
Başka bir çerçeve, pencereden bakıyorum.

Şu atalarımız yok mu şu atalarımız…
Her tespitleri doğru olmasa, çağımıza uymasa bile o kadar çok sözleri var ki…
Her biri yerli yerinde!

Dere yatağında her biri ağır birer taş, ağır birer kaya. Su demiş olayım, kastım insan…
Su ister istemez bu ağır nesneleri yerinden kaydıramıyor – oynatamıyor, etrafından bazen azgın bir şekilde, kimi zaman usul usul akıp gidiyor. Ama hep bu kayaların, bu taşların “doğrultusunda”, yatağında.

Bu özdeyişlerden biri Efendim;
“İğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batır”dır. Hiç kimsenin telaşa kapılmasına gerek yok, matematikten ahkam kesecek değim. İlgililere sadece bir ipucu verdim, merak eden bakar, öğrenir ve gerekli hallerde en az üç ve daha fazla bilinmeyenli denklemlerin nasıl çözüldüğünü öğrenir.

Bu güzel atasözünden yola çıkarak öncelikle kendimizden başlamak istiyorum…
Ortadoğu bataklığı denkleminde yerel aktörlerden Tayyipistan…
Bilinmeyen ve “hesaplanamayan” faktörlerden biridir. Öyle umuyorum ki aksini iddia edecek değilsinizdir. Beş dakika önce söylediği ile beş dakika sonra söylem ve eylemleri birbirini tutmayan bir “zat-ı muhterem”, bir herif, Tayyipistan gemisinin kaptan köşkünde.

Gemi…
Oldukça dalgalı, fırtınalı bir denizde seyir halinde(!)

Piri Reis misali…
Yol alıyor bu denizde, tabii ki Piri Reis’in tırnağı bile olamaz “bizim” kayıkçı çırağı ama…
Pek muhterem halkımız teveccüh göstermiştir bir kez kendisine. Okyanusun öte tarafında…
Sanki tek yumurta ikizi…
Bekler denklemin ikinci bilinmeyeni.

Çağdaş söylemle…
Popülistin, popülisti. Hani yine bir özdeyişi zahmete sokmuş olalım…
“İki cambaz bir ipte oynamaz” benzeri. Ki…
Bu cambaz, bu popülist gerçekten “bir dünya lideri”. Ekonomisiyle, askeriyesiyle, teknolojisiyle, dünya çapında gerçek bir nüfuzu ile etken ve etkili biri. Anlayacağınız…
Bizdeki gibi “Şeyh uçmaz, müritleri uçurur” değildir kendisi. Sözün özü, küresel bir aktördür.

Gelelim bu bilinmeyenlerle dolu denklemin üçüncü bilinmeyenine…
Yokkk…
Yok Efendim yok, Rusya değildir bu faktör!

Çok daha küçük ama bir o kadar etkili ve güçlü bir aktördür kendisi…
Yerel, yöresel, bölgesel ve kısmen küresel…
Gerçek bir güç. Özelikle teknolojik inovasyonlariyla (sürekli kendini yenileyen, geliştiren. Sürekliliği kaide bilen bir düşünce ve tasarım şekli) VE özellikle istihbarat örgütüyle çok güçlü bir ülke. Evet, maalesef bizim MIT gibi değiller, oturup porno izlesinler. Çalışıyorlar, canla – başla çalışıyorlar, vatanları için milletleri için. Ama buna sonra değineceğim, dönelim Rusya’ya…
Tespit edilmesi, vurgulanması gereken bir gerçek:
Türkiye Cumhuriyeti devleti, Tayyipistan demedim…

Türkiye Cumhuriyeti yerel bir aktör olmakla birlikte, küresel etkileri olabilecek bir ülke!

Hep birlikte Napolyon’un sözlerini anımsayalım:
“Coğrafya, ülkelerin kaderini belirler!”
NOKTA

Valideden kalma, Rus yazarlarını çok sever kendisi…
DÜNYA KALISKLERI ARASINDADIR ÇOGU
Ruslara, tarihlerine, sağcı olmaktan çok solcu olmamada dayanan bir merakla salt edebiyatlarıyla, tarihleriyle ilgilenmedim, ilgilenmiyorum. İnsanları, sosyolojileri ve doğalarıyla da yakından ilgiliyim…
Karakter ve karakteristik yapılarıyla…
Siyasi çizgileri ve siyasetleriyle.

Putin…
Oldukça akıllı ve istikrarlı >>> bir devlet adamı <<< izlenimi ve görünümü vermekte…
Bu…
Birazda >>> danışmanlarının kalitesiyle <<< yakından ilgili olmalı…
Bizdeki gibi bir Kasımpaşa ayısı gibi…
Çizgisini…
İkide birde revize (yenileme) etme gereği duymamasından belli…
“Bizimki”
Sadece bildiğimiz saldırgan bir sokak köpeği, asaletten, soydan, bilgi ve bilinçten…
Asil bir kandan çok uzak bir serseri, bir siyasetçi, sadece bir politikacı değil kendisi.

Evet Efendim, siyaseti ve bir sonraki adımları oldukça zor hesaplanabilen…
Üçüncü bilinmeyen faktör Israil devletidir. Bu zibidiler gelene kadar oldukça akılcı bir siyaset izleyen Türkiye Cumhuriyeti hükümetleri…
Israil devletini ne belki kendilerine gerçek bir dost edinmemiş olabilirler…
AMA…
Düşmanda kesinlikle etmediler!

Bizzat izlenimlerimdir, bizzat, kendim gittim, gördüm…
Şahidim…
Ne İsrailli ne Filistinli halkı, insanları bize düşman değildir. Aksine samimi bir sevgi ve dostça yaklaşmaktadırlar Türk denildiğinde, samimi, yürekten gelen bir sevgiyle.

Yanlış hayallerin…
Yanlış ve sapkın düşüncelerin, değerlendirmelerin…
Bir hayalperestin…
Kurbanlarıdır evlatlarımız, şehit düşen yavrularımız. Milyonlarca Suriyeli dururken ülkemizde…
Ne işi var Mehmetçiğin Suriye de?
Düşman ettik herkesi, düşman ettik herkesi kendimize!

—

2 eski stratejik ortak namlu namluya geldi!
10 Şubat 2018

Safranbolu’da binlerce insan, saf olmuş, tüm meydanı doldurmuştu. Allah rahmet eylesin Afrin’de şehit düşen Piyade Astsubay Kıdemli Çavuş Ömer Bilal Akpınar’ın Türk bayrağına sarılı tabutu omuzlardaydı. Meydanı dolduran on binlerce insanın üstten çekilmiş fotoğrafı, “Türkiye haritası” görüntüsünü vermişti.
Bütün vatan bir oldu.
Şehidine tutundu.
Aynı gün 2 eski stratejik ortak Türkiye ile ABD, namlu namluya geldi.
Dilerim!
Bu yazının başlığına koyduğum “2 eski stratejik ortak namlu namluya geldi” tespitim, yanlış çıkar.
Dilerim!
Türkiye ile ABD, Suriye’de bir savaşa tutuşmaz.
* * *
Şehit Kıdemli Başçavuş Ömer Bilal, Safranbolu’da son yolculuğuna uğurlandığı gün, Suriye’deki Amerikalı üç yıldızlı korgeneral, sadece 2 kilometre uzaklıkta mevzilenmiş Türk askerinin yakınına geldi, “Eğer bizi vurursanız (Türk ordusunu kast ediyor) biz de aggressive bir şekilde karşılık veririz” diye namlu gösterdi.
Bu üç yıldızlı general.
“Benim işim savaşmak” dedi.
O bir asker.
Onun işi savaşmak.
Emir alır.
Ve savaşır.
Belli ki aldığı emri tekrarlıyor. Ona Washington’dan “aggressive karşılık ver” diyenlerin söylediğini tekrarlıyor.
Aggressive şu demek:
Aşırı derecede.
Gözü karaca.
Gözü dönmüşçesine.
Tarihin sayfaları şahittir. ABD, “gözü dönünce” ve savaş cephede asker ile asker arasında devam ederken Japonya’ya sivil halkın yaşadığı şehirlere “atom bombası” attı. Ya da yine cephede asker ile asker savaşacak diye beklenirken Sırbistan’ın başkenti Belgrad’a Adriyatik Denizi’ndeki savaş gemisinden 3 güdümlü bombayı; biri Belgrad’ın en büyük köprüsünü, biri Belgrad’ın TV kulesini, biri de Belgrad’ın elektrik santralini uçurmak üzere gönderdi.
* * *
Gözü dönmüş ABD, eski stratejik ortağı Türkiye’nin Safranbolu Meydanı’nda şehidinin yanında “Tek Vatan” olmuş milyonlarına namlu gösteriyor.
Türkiye Sırbistan değil.
Ankara da Belgrad değil.
ABD’nin “gözü dönünce” Akdeniz’deki 6. Filo’dan İstanbul’a, Ankara’ya güdümlü füze yağdıracak gücü var diye “Tek Vatan olmaktan” geri adım atacak değil.
Türkiye:
“Menbiç’e geleceğiz” diyor.
ABD:
“Karşılığını görürsünüz” diyor.
Türk- Amerikan ilişkileri “musalla taşına” yatırılmak noktasına geldi. Türk halkının “ABD’yi dost-müttefik görme” oranı yüzde 5’e indi. Her 100 Türk’ten 95’i ABD’yi düşman olarak görme eğilimine girdi.
* * *
Bu noktaya; ABD’nin Ortadoğu’da Rusya ve İran’ın etkisini en aza indirmek üzere kurduğu son strateji sonunda gelindi. Türkiye’nin Irak ve Suriye sınırında “Kantonlara sahiplenerek” ve onlara silah sunarak, eğitilmiş ordu vererek bir “kanton koridor açmayı” planladı. Bu da Türkiye’de “Vatanın birliği ve bütünlüğünü” bozacak düşmanca bir girişim olarak tespit edildi. Sonunda “iki stratejik ortağın namlu namluya gelmesinde” dönülmeyecek noktaya varıldı.
* * *
Dilerim bu tespit boş çıkar.
Dilerim ABD, geri adım atar.
Dilerim bundan sonrası:
ABD ile Türkiye arasında.
ABD ile Rusya arasında.
ABD ile İran arasında.
İsrail ile İran arasında.
Suudi Arabistan ile İran arasında.
Sıcak savaş çıkmaz…

http://www.sozcu.com.tr/2018/yazarlar/necati-dogru/2-eski-stratejik-ortak-namlu-namluya-geldi-2213220/?utm_source=yazarlar&utm_campaign=diger_yazilar&utm_medium=diger

Cüz XI – Tevbe 94 – Hud 5 – 49:28

dinle, özümse

İnsanlar eskiden kelimelerin anlam ve önemine bir başka emniyet veriyormuş…
En azından birçok ailede bu böyleymiş, köy yeri dahi olsa…
Hani diyoruz ya “cahil – cühela”
Sen…
Kurban ol onlara…
Bu insanlar bile ayırt etmesini biliyorlarmış. Ne zaman bu ayrımı, ayrılmayı demiyorum ayırt edebilme kabiliyetimizi yitirdik bu millet, bu toplum bozulmaya başladı.

Eskiler bilirler, çocuk yetiştirirken…
Evladım, bu yaptığını sana yakıştıramadım…
Çocuğum bu yaptığın ayıp…
Yapma yavrum, karıncaları ezme, arıları öldürme. Allah’ın yarattığı faydalı canlılar bunlar…
Yapma günah…
Derlermiş. Gün geldi…
Ayıp gibi, sana yakıştıramadım gibi kelimelerin HEPSI olmuş…
GÜNAH…
Ve insan…
Ve toplum…
Ve Türk bozulmaya başlamış!

Tövbe etmesini bilmeli…
Kullandığımız kelimelere dikkat etmeli, anlamlarını bilmeli, bilinçli olarak kullanmalı…
Ciddi olmasını bilmeli, Allah’ın takdirini kazanmayı bilmeli.

Cüz X – Enfal 41 – Tevbe 93 – 48:25

dinle, özümse

Allah cümlemizi beterinden korusun…
Onlar…
Her zaman bizlerle, en azından benimkiler öyle diyebilirim!

Fena bunaldım…
Büyük sıkıntılar içeresindeyim, her şey o kadar üst üste geliyor ki…
Hangi birine yetişeceğimi şaşırdığım gibi güç, kuvvet, akıl kalmadı…
Bitti, bitti. Tükendi.

Sağlığım başta olmak üzere…
Nereye ve hangisine!

Ben mi Ona, O mu bana söylemişti…
Söz vermişti hatırlamıyorum. İnanın yalan olur…
Hatırlamıyorum, hatırladığım…
Seninle gırtlak gırtlağa gelsek bile, bana kahvemi yapacaksın! Dediğim…
Söz mü?
“Söz!”

Altıncı his denilen var mı yok mu?
Ölmüşler yaşıyor mu?
Bizlerin yanındalar mı?

Allah…
Yüce Rabbim kendisi veriyor yine bu gibi soruların cevabını, nerede?
Kitapların, kitabında…
Tam tamına aktarmak iddiası olmadan, “ben onlara haberdar olmasını istediklerimden, haberdar ederim”

Uzun zaman oluyor, çok uzun bir zaman dilimi…
Belki sıpamın iki gün sonra yaş günü diye veya malum oldu Ona sıkıntılarım…
Allahımmm…
Nasıl özlemişim, bu gece rahmetliyi gördüm rüyamda…
Her zaman yediğim b.k…
O kadar seviniyorum ki heyecandan uyanıyorum. Ulan it, yat zıbar, uyanma!

Ya rahmetliyi ya babamı…
Ne zaman…
>>> çok büyük sıkıntılar içinde olsam <<<
Yanımdalar, girerler rüyama ve ben o sıkıntıları aşacağımı bilirim…
Tecrübelerle sabittir, sabit!

O kadar dalgınım, darmadumanım ki…
Onlar olmasa…
Ölmüşlerim ve yaşayanlarım…
Ben bir hiçim!

Takdim edeyim Efendim…
Yıkama – yağlama, YALAMA uzmanlarından, CNN Türk muhabirlerinden biri…
Anlıyor efem, anlatıyor…
Evvelsi, yalama Profesör “Hanımefendi” gibi…
“Allah, yöneticilerimizin yardımcısı olsun (muş) çok zormuş işleri, çok”
Yalamada, yalaklıkta – yalancılıkta rekor kıracaklar…
Sana…
O Profesör unvanını verenin ben aklının ta ortasına s.çayım…
İstediğin, tek istisna muhtemel uzmanlık konunda bu eksi 2,5 gramla seninle tartışmaya…
Fikir teatisinde bulunmaya hazırım…
Yalama şırfıntı seni(!)

İşte aklı hocan böyleleri olunca, insan gerçeklerden elini ayağını çekince, ayakları yere değmeyince…
Sonuçları böyle oluyor…
Velhasılıkelam…
İşimiz gerçekten çok zor. Tayyip ordusu neden bu kadar yavaş ilerleyip neden bu kadar zayiat veriyormuş sorusu gelebilirmiş pek muhterem halkımızın aklına…
Bak sen şu Hakan Efendiye, çok bilmişe…
Pek muhterem milliyetçi gibi, hani anlatıyor ya bu sabah haberlerde…
“Başkanlık sisteminin ismi AY YILDIZ” olmalıymış “Yıldız, cumhurbaşkanı, ay ise etrafında toplanan meclis” miş, YETMEDI…
Mahalle karısı ağzıyla devam ediyor “Kıskanıyorlar” mış. Allahhh…
Belanı versin…
DIKKAT…
İşte bu zat, Hakan yalaması diyor ki…
“İşte pusu kuruyorlar (…), sivil halkı kalkan olarak kullanıyorlar (….) Ordumuz bu yüzen yavaş ilerliyor.“
>>> hani kazdıkları tünelleri göstermiştik ya, beş sene öncesinden izlediğimiz <<<

DANK, DANK, DANK!!!

Kafana dank etti mi?
Beş senedir bu tünellerin varlığı biliniyor, Tayyipistan yapımından haberdar…
Beş senedir elin g.tüne mi kaçmıştı Tayyip zibidisi?
Allah…
Yüce Mevla’m böyle yanıltır insanı.

NOT, ÖNEMLI NOT:
Unuttum yine, anlatırım sonra neden diye…
K NOKTA K…
Soruyor, daha sert muhalefet isteniyor. „Ne yapacaktık yani, cam mı kıralım, sokaklara mı dökülelim?”
ULAN HAYVAN…
Gerekirse EVET, sokaklara da döküleceksin, kapı kapı dolaşıp halka GERÇEKLERI anlatacaksın…
Memleket elden gidiyor…
Cam da kıracaksın, can da alacaksın…
Yeter ki millet ve vatan kurtulsun!