Tag: 22. Oktober 2018

Öyle canım acıyor ki…
Hiç yorulmaya gelmiyorum, hiç bir şekilde…
Ne bedenen ne zihnen

Söz kitaptan açılmışken…
Bir ilahiyatçı ve siyasetçi olan Sayın Ihsan Özkes…
Yazdı:

Dünden Bugüne Cami Yalanları

Dijital halini bulamadım, ısmarladım…
Almanya’dan örneğin:

https://www.amazon.de/Dünden-Bugüne-Yalanlari-Ihsan-Özkes/dp/9944610992

Amazon…
İnternetten en >>> güvenli <<< alışveriş yapabileceğiniz yerlerden biri!!!

Evlat hatırına, evlatlar hatırına…
Rica etti benden, “baba bul dedi”
İnternette mevcutsa bir bilgi, bir belge, bir nesne…
Bulurum. Yok alt tarafı birkaç Euro, sorun O Polonya’da, bu sabah istedi benden…
Allah’a çok şükür aç değiliz, açıkta…
Ama her gencin cebinde para yok, para…
Lütfen çocuklar, lütfen okuyun…
Öğrenin VE öğretin, konuşun akranlarınızla, ikna edin…
Gidişat yanlış, yol yanlış…
O…
Hepten yanlış, bir hırsız, adi bir hırsız!

Af et beni Izmirlim…
AMA ÇOK ÖNEMLI…
Lütfen anlayışla karşıla, rica ederim af et beni…
>>> Lütfen arkadaşlar Yılmaz Özdil’in bu kitabını satın alınız <<<

Emektir…
Haktır, HAK…
İki kelimeyi bir araya getirmenin güçlüğünü bilirim…
Ve O…
Yani Sayın Özdil ekmek parasını bundan kazanıyor, ailesinin nafakasını…
BENIM…
“Tuzum kuru” ben ücretsiz yayınlayabilirim yazdıklarımı ama herkes bunu yapamaz.

Mustafa Kemal…
Çok değer verdiğim usta gazeteci Yılmaz Özdil kaleminden:

indir VE OKU

Felaketim…
Çok berbat, galiba bugünlük benden başka bir şey beklemeyin…
Bak…
Dolar 5,66

+

Ulan Çelik, adi PEZEVENK…
Saygı…
Saygıyı hak edene gösterilir!

Babasının kokulu paracıklarını…
Ütülü ütülü…
Kalk gidelim yaptı(!)

Ulan herife bak ya…
Resmen çeteci, yankesici…
Projektörüme varana kadar…
Bir sigara paketi büyüklüğünde, “Baba”
Efendim?
“Alabiliyim?”

Küçükken alabilir miyim diyemiyordu; alabiliyim?
Al bakalım!

Çete…
Ve çete başlarını iyi bilirim…
Var evde bir tane, keşke kızım olsaymıştı…
Hiç olmazsa anasının eşyalarına kalk gidelim yapardı(!)

Tamam…
Vakti zamanında bende yapıyordum ama bu bir başka…
Çok farklı…
Zavallı babam benim…
Ah bir bilseydim, bilebilseydim!!!

Kahvemi içeyim gidiyoruz…
Dün…
“Canım hiç gitmek istemiyor” dedi
İnanırım…
Bana hiçbir şeyi benzemese…
Hiçbir şeyini beğenmeyecek olsam bile, Allah var yukarıda…
Arkadaşları…
Ve arkadaş seçimini iyi biliyor kerata…
Her biri evladım gibi, elimizde büyüdüler. Pazar günü Rhein (Ren) kenarına gittik, su…
En azından 2,5 metre düşmüş, felaket…
Arkadaşlarıyla orada bekliyordu bizi. Uzun uzun konuştuk, ikisi polis çıkmış, biri mimar…
Pırlanta gibi çocuklar…
Korkmuyor musun oğlum diye sordum, tabii Almanca…
Cinayet, kavga, sarhoş falan…
“Yok korkmuyorum” dedi, ya ana – babası?

Yeni geldim, sabahtan evlat…
Gelir gelmez Jack, uyudu şimdi…
Çok yoruldum, bitmez Önderin işi!

Aslında iş değil tabi ama beni yoruyor, tümüyle kapsıyor…
Ağır geliyor…
Keşke el ekmek tutsa, kafa iyi kötü eskisi gibi çalışsa…
Hiç olmazsa bir işe yaradığımı bilirim, ne ettiğimi…
Böyle…
Fuzuli işler müdürü…

Devam edecek…