Dün bilimsel bir yayın izledim

Vücut dili…
Beş kişi, içlerinden biri yalan söylüyor…
Vaktim yetmedi analize, insanları incelemeye. Sadece iki kişiye yoğunlaşabildim…
Bir kadın diğeri erkek. Soru…
Kim evli!

Yemin ediyorum bak, vallahi billahi…
Erkekten yüzde yüz emindim, O evliydi. Öncesinde kadında bana evli gibi geldi…
Bir hareketi ve emindim yalan söylüyor…
Sadece yüzünde çok kısa bir an için ifade değişikliği…
Diğer üçüne ne yazık ki geç kaldım. Çok isterdim analiz etmeyi.

Kimisi okuyarak öğrenir insani kimisi yaşayarak…
Tecrübe ederek…
Hayat bana insani yaşayarak, tecrübe ederek öğretti.

Kendi kendimin doktoru olmaya başladım…
Verilerin ışığında bakış açım değişmeye başladı. Tabii okuyorum, araştırıyorum ve izliyorum…
Maksat…
Hani, kendisi himmete muhtaç dede, nerede kaldı gayrıya himmet ede…
Ben iyileşmeliyim veya en azından iyi kötü ayakta olmalıyım ki çevreme olsun bir fayda!

Ve evet…
Künstliche Inteligenz, Artificial Intellignce…
Yani yapay zekâ…
>>> kendi kendine öğrenebilen sistemler <<<
Sanayide, bilimde, üretim ve tüketimde, eğitimde…
TEK ALAN VARDI…
Tek…
Kullanılmadığı >>> İnsan ve Psikolojisi <<<
Bilim bu konuda da son yıllarda büyük adımlar attı, uzun zaman oluyor ilgilenmemiştim yapay zeka ve insan psikolojisiyle. Çok şaşırdım, artık tanı oranı neredeyse…
Yüzde yüz!

Bir yandan iyi, güzel gelişmeler…
Ancak beni korkutan, endişelendiren yanları var…
Hayırlısı…
Umarım hayırlısı olur insanlık için.

SANA…
Mutlaka OKU:

https://www.heise.de/tp/features/Psychologen-fuer-die-Kuenstliche-Intelligenz-3947256.html

https://www.scip.ch/?labs.20180215

https://www.psychologie.uni-heidelberg.de/ae/allg/mitarb/jf/Funke_1988_KI.PDF

https://www.inf-cv.uni-jena.de/de/Lehre/Archiv/Sommersemester+2005/Affective+Computing.html

IMEI’i yazmaya devam edeceğim ama bugün değil, kendi üzerimde deneyler yapıyorum. Çok bıktım. Usandım. Veriler, gözlemleme… Bu hayat ki hayat değil benim ki, yaşamak. Günler geçmez böyle. Kendi kendimden tiksindim desem yeridir, birde benimle yaşamak zorunda olanları bir düşünün. Hakkım yok buna, bir çözüm bulmalıyım

Okuyorum…
Okudukça kafamda sorular oluşuyor, cevap isteyen sorular…
Robert Koch und Louis Pasteur
Bu iki bilim insanının çekişmesi çok etkiledi beni. Yollar yürümekle aşınmaz ama yol arkadaşlarını usandırabilirsin bir türlü hedefe ulaşamasan. Bak…
Bugün kalp atışlarım yetmiş civarı, seksene ulaşmadı…
Nedeni…
Çok şükür iyi haberler, en azından sevdiklerimden. Ya çok bir şey istemiyorum…
Herkes sağlıklı olsun, yuvarlanıp gitsin bana yeter, üzülmüyorum o zaman. Bu yaşıma kadar “mütevazi” bir hayatim oldu, Allahtan dileğim bundan sonrasının da böyle geçmesi.
Kaba, saba şeyleri sevmediğim gibi…
Gösterişte uzaktır bana, övünürüm…
Yok…
Mal, mülkle değil sevdiklerimle. Esas olan insan…
Sevgi, saygı, güven…
Sadakat…
Onlar yol arkadaşım değiller onlar hayat arkadaşım…
Anca beraber, kanca beraber.

Bak oku pezevengi…
Dönek ve kalitesiz pezevengi…
Kapasiteler…
Ekonomistlerin ortak kanısı Tayyipistan tek başına çıkamaz bu işin altından…
HIRSIZ…
Baş, elleri ise damadı olduğu sürece…
Düzelmesini istiyorlarsa, istiyorsan, onlar kendini…
Sen…
Onları tasfiye etmelisin.

MCKinsey