Belki…
Ama sadece belki küçükte olsa bir umut var!?
Geçen geldiğimde dikkatimi çekmiş arada kaynayıp gitti…
Emin değilim yazmadığımı sanıyorum…
Eskiden…
Vatandaş bırak cankurtarana yol vermeyi, peşine takılır bir insanın muhtemel ölüm kalım mücadelesinden faydalanmaya çalışırdı.
Şimdilerde…
Olması gerektiği gibi değil, müsait bir anda, anında yol vermiyor ama eninde sonunda cankurtaranın yolunu açıp, peşine takılmıyor.
Güzel, sonunda!
Bunu yazmıştım, EZAN…
O karmaşa kalmamış…
Camiiler ezanı „paylaşmış“ görünüyor, bir biri bir diğeri. Parayla değil sırayla sanki
Millet…
Zibidilerden öğrenecekti dininin gereklerini.
Yarına…
Girmesine girdim Tayyipistana…
Gerisi muamma…
İçinizden gelirde dökülürse dilinizden bir dua, bu kula…
Sevinir…
İhtiyacı var buna çünkü çok önemli, yaşamsal desem yeridir.
İyi geceler, yol yorgunluğu…
Önderi…
Çağırır yastığı, yorganı.