Haklıysan kardeşim, hâkli davandan dönmeyeceksin
Valide…
Demin telefon açtı.
Küs ayrıldım anacığımdan, kötüydüm…
Yorgunluğa gelemediğim gibi üzüntüye de hiç gelemiyorum. Bünye kaldırmıyor. Zaten…
Yeminle…
Doktor tarafından YASAK, üzülmeyeceksin! Öyle tembihlediler…
Sanki insanın elinde?
Uçağa binmeden önce bir uyuşturucu aldım…
Uçakta, bir saat kadar sonra oturamıyorum oturduğum yerde, affedersiniz popom. Sanki iğneli fıçı üstünde oturuyorum. Hiçbir şeyi uzun süreli yapamıyorum, oturmak, ayakta, yatmak…
Hiçbir şey…
Yemek geldi, aç kurt gibi saldırdım. Bir hap daha…
O kadar acıkmışım ki, getirdikleri dişimin kovuğunu doldurmadı. Yanımda bir kadıncağız, yol boyu bilmece çözdü, anladığım kadarıyla Fransız. Koca bir kitap, sadece bilmece. O da susamış belli, hemen suya saldırdı. YOK…
Şişeyi açamıyor. Su şişesini istedim, açtım, geri verdim.
Gün gelir, O kadın gibi bir su şişesini açacak gücü bulamam kendimde. Cimri derler bana…
24 yaşında yârim kaldım. Şimdilerde sadece bir çeyrek…
Bu günlerin geleceğini biliyordum. Ama iyi ama kötü bana emek vermiş, bana kadınlık yapmış bir insan, bir evlat var, bu insanları düşünmek zorundaydım.
Bugün…
Çalışamasam bile çok şükür yuvarlanıp gidiyoruz. Tutmak zorundaydım, tutuyorum derken, gündelik hayatımızdan, yememizden, içmemizden, giymemizden, gezmemizden öyle aman aman taviz vermedik, sadece…
Fuzuli şeylerden kaçındım, o kadar yani. Har vurup harman savurmadım, bugün var diye TÜKETMEDIM. Yarınları da düşündüm.
Kaç gün oldu geleli, annemi hiç aramadım. Çok kızdım ona, darıldım, bir dargınlık…
Çok yaraladı beni. Benden bunu nasıl beklersin?
Hem baba hem ana tarafından gördüm, affedersiniz, a’sına koyarım paranın…
Para, her şey demek değil. Bir kardeşim var, başa bela, iki yeğenim…
Başka kimsem yok ki bu dünyada!
Yemeği yedikten sonra masa açık kaldı haliyle…
Kıpırdayamıyorum, çıldıracağım, öylesine şiddetli ağrılar. IKI UYUSUTURCU iki saat içinde, bana mısın demiyor. Delireceğim…
Kadıncağız anlamış olmalı, tabağımı aldı koydu kendi masasına. Allahhh…
Razi olsun!!!
Masa kapanınca bir öyle bir böyle oturdum, öne, arkaya…
Allah kimseye, Tayyip’e bile bana çektirdiklerini çektirmesin. INSAN, sadece insan. Tekrar Allah ondan razı olsun.
Annem…
Anlamış olmalı ne yaptığını. İster inan iter inanma…
Benim için önemliyse insan, saklamam, gizlemem niyetimi, yaptığımı. Allah’ın bildiği kuldan saklanır mi?
Öyle bir niyetim olsa, aklımdan geçse…
İnanın saklamaz söylerdim. Zaten kardeşimin yüzüne diyorum, şaka ile karışık, dedik ya sadece bir tane…
Sana acımam ama Dayday ve Dada’ma kıyamam.
Belki şaşırıyorsunuzdur…
Açık açık yazarım sevdiceğimi falan…
“Konu” bir gecelik değildi ki…
Sevdim bu kadını, aşk ile sevdim. İkisinin de karşısına çıktım, dedim böyle böyle…
Ya ikisini birden kaybedecektim veya…
Demek istediğim, yaptığın yüz kızartıcı bir şey değilse…
Gizleme!
Haklıysan, hâkli davandan dönme!
Not: çok rahatladım, içimdeki üzüntü uçup gitti.