Beylik ve Goodwill meselesi
YEMINLIYIM…
Çok büyük yemin çıktı ağzımdan!!!
Bundan yıllar öncesi…
Çok büyük bir yemindi. Beylik silahım yoktur benim
Biliyorsunuz, dilimiz ve Fransızca, artık Almancayı da katabiliriz arasına…
Özellikle İstanbul Türkçesi denilen olguya…
Fransızca ordonnance denilen, özellikle askere, subaya verilen silahtır Beylik Silahı…
Eskiden kılıçiken, ateşli silah icat olundu “erkeklik” öldü, oldu tabanca…
Beylik kim ben kim? Bu haldeyken, hep derim…
Milyon şahit lazım er, erkek demeye…
Yoktur yani beylik silahım ama beyefendi olduğum iddiasındayım!
Bakma ağzımı çok bozdum…
Üzgünüm…
Ama insan olana bir söylersin, olmadı ikinci bir kez hatta üç, dört…
Ama…
Söz anlamasa, lafı anlamazsa ya kaba kuvvete başvurursun veya ağır söze, küfre!
“Hata yaparım, insanim ama asla yaptığım bir hatayı ikinci kez işlemem!”
(W. Churchill)
YEMINLIYIM…
Çünkü biliyorum O gün gelecek…
Katılacağım aralarına, hangi tarafta olacağımı ayriyeten belirtmeme gerek yok değil mi?
Anton…
Yugoslav asıllı Alman dostum, balık arkadaşım…
Anne mi, baba mı Yugoslav hatırlamıyorum, Bosna savaşında gitti katıldı savaşa…
Bosna tarafında!
Yaşça benden büyüktü, çok sağlıklı…
Yaş idare eder, yani erkeğin en verimli olduğu yıllar gibidir elliler…
Şarap misali, geçtikçe seneler olgunlaşır, ağırlaşır erkek dediğin, lafı – sözü dinlenir olur…
Ama ya sağlık!?
Birkaç gündür bir uyutturucuyla idare etmeye çalışıyorum, katlanmaya çalışıyorum ağrılara…
Kendi kendimin kobayıyımdır, denerim yine kendi üstümde…
INANMA…
Doktor bile olsa inanma, Profesör falan…
ÖNCE SOR, ÖGREN VE ANLA…
İlaç veriyorsun, tamam, Allah razı olsun senden AMA önce bana >>> yan tesirlerini <<< anlat…
SEN…
Bunları MUTLAKA ANLA…
Bak çekiyorum çekeceğimi, çok şükür çoğu yan tesir geçti AMA kalanda kaldı!!!
Ben hiç sormadım ki anlayayım!
Yine sarılacaksan silaha…
ÖLDÜRMEYE hazır olacaksın, bir…
Belindekine…
Kolundakine, hele ellerinin kavradığına kadar en azından güveneceksin, iki…
Emniyetli olacak, güvenilir…
İtimadını sarsmayacak!
Benim uydurmam değil, benim veya insan hesaplaması…
Makine sayıyor, optik düzen daha güvenli, hatasız(!???)
Yokkkkkk…
Tabanca değil bu tüfek…
“İlk defa” tabanca denedim geçenlerde, arkadaş duruş başka, nişan başka…
Kol olabildiğince gerilmiş, dümdüz…
Silah bir, bir buçuk kilo ağırlığında, YETMEDI GÜCÜM…
Kasları mi incittim bilmiyorum bayağı bir ağrıyor kolum…
Söyle demiş olayım galiba en fazla on kez ateşledim…
😊
ilk atış kâğıdı vurdum, sonraları siyahi ama ucundan ucundan. Yukarıda gördüğün resim, her şerit beş atış, mümkün olan toplam puan sayısı şerit başı 50, gördüğün 48. Anlayacağın spor atıcılığı tamam ama sadece tüfek ile, ayakta zor duruyorum, duvara yaslanmak zorundayim. Geldi başkan soru ne yapıyorsun? Anlattım, güldü…
Yasak dedi, dedim başka türlü olmuyor. Bakacağız çaresine dedi. Bu heriflerin gerçekten niyeti var galiba beni yarışmalara yollamaya!?
BILINMESI GERKEN BIR ŞEY DAHA VAR
Şahsi silahlar değil bunlar, gez – göz genel ayarlanmış…
Ayarlamaman lazım, haksızlık olur, yoruldun ki bende süreklilik arz eden bir durum, “milim” silahın yerini değiştirdin…
Sil baştan. Ayarlı olsa, ayarlayabilsen böyle olmaz.
En azından bu kadar olmaz, kaldı ki spor kulüplerinde tabancayı tek elle tutmak zorundasın…
Alışık değilim bir, ikincisi kuvveti kim kaybetmiş ki ben bulayım…
Konuya giriş yapabiliriz artık…
Ama önce iki gazete konusuna değinmiş olmak istiyorum…
Birincisi Sayın Soner Beyin bir iddialı yazısıyla ilgili çünkü ikinci konu birincisiyle dolaylı bile olsa bağlantılı…
Bakın…
Soner Beyi, bilgisini, deneyimlerini veya düşüncelerini tenkit etmek niyetinde değilim…
Sadece ki öyle olduğunu sanıyorum, BILMIYOR, bilmediği için böyle yazıyor olmalı…
İşte G. Fuller, CIA falan…
F. Güllen ve örgütü bu ikisinin desteği ve yönlendirmesiyle ayakta olduğu iddia ediliyor bu yazısında…
G. Fuller, Kahpedoğanı piyasaya süren adam…
Deniz Baykal ve sonunu getiren görüntüleri hatırladınız mi?
Çok düşündüm bu görüntüleri Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Kronolojisine dahil edeyim mi diye…
BIRAK…
Bırak kullanılan ekipmanı bir tarafa, BIRAK…
Son derece “ilkel” cihazlar, görüntü pozisyonu, ses kalitesi falan…
CIA…
Yardım ve desteği ile gerçekleşmiş OLAMAZ…
YAPMAZLAR YA, YAPAMAZLAR…
Ben biliyorum kimi imkânlarını…
Ya herifler hiç böylesine >>> tenezzül <<< eder mi?
Yine, okudunuz mu bilmem, yazdım bir makale, anlatmaya çalıştım yapay zekâ…
Ve robotları…
BEN, ne Türk Silahlı Kuvvetlerini ne Mehmetçiği hor görürüm ne imkan ve kabiliyetlerini…
UNUTULMAMALIDIR…
HER TÜRK, KADIN VE ERKEK…
ASKER DOGAR!
Ama…
Bir o kadar farkındayımdır teknolojik gelişmelerin…
Ve…
Bilgisayar oyunu oynar gibi uzaktan güdümlü füzeleri unutmadım. Yağdı Bağdat’a…
Unutmadım donanmayı, unutmadım haberleşme imkânlarını…
Bu yüzden pek şans vermiyorum Mehmetçiğe…
Neticede kahramanlık başka, kahpece vurmak başka!
Yine bilincindeyimdir sembollerin insan üstündeki etkisine…
KANDIL…
Bu yüzden yıkılmalıdır, yerle bir edilmelidir…
Nasıl ki Öcalan’ı asmalı, semboldür öyle asmalı Erdoğan denilen şerefsizi…
Sönsün umutlar.
Yapay zekâ değildir tehlikeli olan, aksine insanlığa çok faydalı olabilir…
BILGI – SAYARI…
Bilgisayar olarak kullanırsan mesela.
Yapay zekâyı birleştirirsen ne olduğu belirsiz makine ile…
Denetimi çıkarırsan elden, koymazsan “doksan dokuz” tane emniyet, sigorta…
Bırakırsan insana, denetlemezsen…
İşte o zaman görürsün göreceğini. Geçenlerde yer aldı yine gazetelerde…
Ya profesör, profesör değil, kıstas ve kısıtlama yapmamış VEYA yazan, “sözde gazeteci”
Gazeteci değil bilmediği konuda kafasına göre yazmış!
Goodwill…
İyi niyet, hoşgörü, saygı…
Sevgi kardeşim sevgi, en güzeli…
Aşk…
O kadar güzel, o kadar değerlerdir ki kaybedilmemeli!
Yapay zekâ ve ardında yatan algoritmalar…
Al sana Facebook, kampanya…
Facebook hesabını sil, ulan bu saatten sonra silsen ne yazar…
Milyarlarca insan vermiş bilgiyi. BENDE veriyorum buradan AMA…
Bilinçli ve çok kısıtlı. Bir oradan, bir buradan…
Aradaki bağı çoğu kez vermem.
İma…
Anlayan anlar ama kısıtlı anlar, şifreye hâkim olan anlar…
İma yolu öyleye veya böyleye acıktır. Şans yüzde elli!
İnanır misin bilmem…
İstesem o kadar önemli bilgiler veririm ki açık açık, çekinmeden…
Bir b.k anlamazsın, sadece anlaması gereken anlar.
Direnişte diriliş var…
Unutmadım…
Bir kuş haber uçurdu, anladı nereye sözü getireceğimi…
Şimdilik beklemedeyim, silahı elime alacağım günü beklediğim gibi.
Silah…
Kadın gibidir. Sana uyacak, sen neredeysen O da orada olacak…
Seveceksin…
Sahip çıkacaksın, bakacaksın…
İhtiyaçları neyse karşılayacaksın…
Vereceksin ki…
Alasın!
Güven ve güvenlik…
Öncelikli…
Silah tutukluk yapmayacak, yanlışlıkla ateş almayacak…
Uyacak sana ya, uyacak, gömlek gibi…
Ateşten bir gömlek gibi hem yakacak hem sarıp sarmalayacak…
Hayatta…
Yatakta…
Seni tatmin edecek, sende onu tabii…
😊
Her yönden, beden kadar beynine, ruhuna hitap edecek…
Elinde…
İşaret parmağın gibi olacak, parmağınla gösterdiğin yeri darmadağın edecek!
Tabancalar mesela…
Üçe ayrılır. Fullsize, Compact ve Subcompact…
Subcompact “kadın” tabancası…
Revolveri sevmem ki en büyük avantajı temizliği, bakımı…
Fullsize bana ağır ne kaldırabiliyorum ne kızağı çekebiliyorum…
Yok kardeşim yok, güç yok kuvvet yok…
Kalıyor Compact, yani ortası…
BILMEN GEREKIR, mutlaka bunu bileceksin…
Önemlidir eksersiz…
Askeri çap başka sivil yaşam başka…
NATO standartları KI standartlar çok önemlidir hayatımda…
Uzunluk…
😊
Önemlidir ama her şey demek değildir, dedim ya çap bambaşka…
Eskiden namlu uzunluğu çok önemliydi tabancalarda, Fullsize mesela 11 cm kadar…
İsabet ettirme açısından, teknoloji, üretim çok gelişti artık o kadar önemli değil. Kaldı ki tabanca bir “yakın dövüş” silahı, genelde 25 – 30 metre çapta çatışırsın onunla. Vuramazsın yani öyle kolay kolya 100 metre ötedekini tabancayla(!)
Benim tercihim 9mm…
Hem etki hem masraf açısından. Evet, masrafta önemli bir kalemdir tabanca alırken…
Araba misali, hatun gibi…
Kimi hatun vardır acayip masraflıdır, kimi, garibim olanla yetinir!
Unutma emi…
Amerikan, İngiliz normları…
.22, .45 falan…
Duymuşsundur, bilirsin kırk beşlik…
.45…
Yani nokta 45…
Tekrar…
.22×2,54= düz hesap 5,6 milimetre…
Buna göre…
Bir “kırk beşlik” 11,15 milimetre.
Çap ne kadar büyük olursa veya uzunluk o kadar çok barut…
Yani o kadar pahalı, masraflı…
Kurşun, mermi başı….
Yine çok önemli, mesela benim için. Dedim ya aldım pantolon kıyametler koptu…
Cargo hose diyorlar Almanya’da, askeri tip bir pantolon, kumaş çok hafif, rahat…
Yanda cepler var, aman ne rahat oluyor bu tip pantolonlar…
Tabii kumaşında önemi, gittim aldım bir tane daha…
Evet…
Amaç savunmaksa .22 yeterli, birde mermi ağırlığını hesapla, yedek şarjör, yedek mermi…
Etki ve tepki…
Anca durdurursun saldırganı o da belki…
Yapıştır 9 milimetreyi kesin durdurdun, belki öldürdün AMA en azından “ağır” yaraladın…
Kırk beşliyi ateşledin mi hiç?
Geri tepmesi çeyreği yere serdi, birde ağır kardeşim çok ağır, hele yedek kurşunlar aman Allah’ım…
Kısa keseceğim çok uzadı…
Daha çok anlatılacak şey var ama birde renge değinmiş olalım…
Affedersiniz…
Kerhane kapısı gibi parlak mı parlak mı ararsın, ten rengi mi ki çok önemli…
Gösteriş budalaları, böylesini gördün mü anla…
O “herif” adam değil, gösteriş budalası…
Mesela gümüş rengi, çelik gibi…
Çatışmada…
Güneşli havada hem yansır, yerini belli edebilir sen ateş etmeden VEYA ki bu esas önemlisi…
Güneş silahtan gözüne yansır ve sen hedef şaşarsın. Geceleri yine ayrı sorunlar böyle silahlarla.
Sivil hayata silahı üstünde taşıma…
Genelde yasak…
Çok olmadı ya FBI veya CIA’ydi galiba ihale açtı ten rengi silah diye…
Açıkçası bilmiyorum, okumuştum, unuttum. Evet, ten rengi…
En rahatı, hafifi Compact’tir, takım altında da rahattır…
Siyah veya gri en güzeli…
İnan bana, itimat et bana.
Arkadaşımın önerisi, BANA TAVSIYESI
Sig – Sauer p229 Legion
ÇOK ÖNEMLI
Kızağı ve yayı değiştiriyorsun, sadece iki kızak ve yay daha alacaksın…
Ayni silah ile…
.22
.45 ve 9 milimetre!
“Schwarze Hexe”
Hep derim
İspatlamayacağım, kaynak gösteremeyeceğim…
Doğruluğunu teyit etmediğim bir şeyi yazmam, yayınlamam, bir iddia da bulunmam…
Varsayımsa, bir hipotez olduğunu belirtirim…
Doğru bildiğimi…
ILKELERIM DOGRULTUSUNDA olan ve INANDIKLARIMI yazarım!
NOKTA
Çıkmıyor doktor aklımdan, çıkmıyor…
O kadar gücüme gitti ki…
Çok derinden yaraladı beni. İki insan, canımdan can…
Vicdanımda, aklımda, kalbimde…
Evet, kanunen bile ispatlandı bir kaza…
Sen…
Gel birde bana sor, vicdan azabımı. Kendimi nasıl suçladığımı…
Nasıl bir insanı, vebalini bu vicdana daha yükleyebilirim?
Elimden geleni yapıyorum…
Tüm sokakla “düşman”. Kimse konuşmuyor onunla…
Lakabı “kara cadı”
Ben…
Bu lakabı andıktan sonra daha ne anlatabilirim?
AMAAAAAAAAAAAAAA
Tanı…
İyi bir insan, idare etmesini bildikten sonra. Bakma bazen tepem atar…
Döner yaramazlık yapmış çocuğa, sus pus olur…
Bende, benim!
Gideceğim şimdi yanına, yine dün beni görüp algıladığında O tebessümü unutamıyorum…
Bana dürtü…
Çok büyük bir dürtü, akşama hanımla…
Telefon etmiştim oraya buraya, neticede kendi hayatim, sorumlu olduğum insanlar var…
Hapse gireceksem HAK ettiğim için gireyim…
Vuracaksa beni birisi…
Ya ADAM gibi ADAM veya KADIN gibi KADIN vursun…
Her ikisinin OROSPUSUNA yedirmem kendimi, prensip olarak yedirmem AMA insana…
ADAM veya KADIN olana…
Parmağımı oynatırsam ne olayım!
Adamcağız yazmış ta İsviçre’den, son kalan uzaktan akraba. Dayı oğlu…
Benim için çok büyük bir DELIL, nasıl rahatladım bilemezsiniz. Yarına doktordan randevu alacağım, hem gidip açık açık konuşacağım ne demek istiyorsun diye…
Hem kalbim, cayır cayır yanıyor…
Hemen Sitaryo’dan termin alsın, his eder gibiyim içimde bir şeyler oldu sanki. Göğsüm çok ağrıyor…
O doktordan altı aydan önce randevu alman mümkün değil, ancak doktordan doktora…
Hem kolum, sakatladım kendimi geçende kulüpte…
Gidip geleyim anlatırım.
