Hep derim
İspatlamayacağım, kaynak gösteremeyeceğim…
Doğruluğunu teyit etmediğim bir şeyi yazmam, yayınlamam, bir iddia da bulunmam…
Varsayımsa, bir hipotez olduğunu belirtirim…
Doğru bildiğimi…
ILKELERIM DOGRULTUSUNDA olan ve INANDIKLARIMI yazarım!
NOKTA
Çıkmıyor doktor aklımdan, çıkmıyor…
O kadar gücüme gitti ki…
Çok derinden yaraladı beni. İki insan, canımdan can…
Vicdanımda, aklımda, kalbimde…
Evet, kanunen bile ispatlandı bir kaza…
Sen…
Gel birde bana sor, vicdan azabımı. Kendimi nasıl suçladığımı…
Nasıl bir insanı, vebalini bu vicdana daha yükleyebilirim?
Elimden geleni yapıyorum…
Tüm sokakla “düşman”. Kimse konuşmuyor onunla…
Lakabı “kara cadı”
Ben…
Bu lakabı andıktan sonra daha ne anlatabilirim?
AMAAAAAAAAAAAAAA
Tanı…
İyi bir insan, idare etmesini bildikten sonra. Bakma bazen tepem atar…
Döner yaramazlık yapmış çocuğa, sus pus olur…
Bende, benim!
Gideceğim şimdi yanına, yine dün beni görüp algıladığında O tebessümü unutamıyorum…
Bana dürtü…
Çok büyük bir dürtü, akşama hanımla…
Telefon etmiştim oraya buraya, neticede kendi hayatim, sorumlu olduğum insanlar var…
Hapse gireceksem HAK ettiğim için gireyim…
Vuracaksa beni birisi…
Ya ADAM gibi ADAM veya KADIN gibi KADIN vursun…
Her ikisinin OROSPUSUNA yedirmem kendimi, prensip olarak yedirmem AMA insana…
ADAM veya KADIN olana…
Parmağımı oynatırsam ne olayım!
Adamcağız yazmış ta İsviçre’den, son kalan uzaktan akraba. Dayı oğlu…
Benim için çok büyük bir DELIL, nasıl rahatladım bilemezsiniz. Yarına doktordan randevu alacağım, hem gidip açık açık konuşacağım ne demek istiyorsun diye…
Hem kalbim, cayır cayır yanıyor…
Hemen Sitaryo’dan termin alsın, his eder gibiyim içimde bir şeyler oldu sanki. Göğsüm çok ağrıyor…
O doktordan altı aydan önce randevu alman mümkün değil, ancak doktordan doktora…
Hem kolum, sakatladım kendimi geçende kulüpte…
Gidip geleyim anlatırım.
