Neyse, sevineyim mi, üzüleyim mi bilmiyorum!???

Diyorum ya insan sefilliği…
Dün…
Tek başına sakatlamış kolunu, benim yârdim etmem, hele her gün MÜMKÜN değil…
Kendimi taşıyamıyorum, gram, YEMINLE GRAM farkını his eder oldum…
Gitmeyeceğiz yani, en azından bugün.

Ayni benim gibi, ayni…
Beden…
Yemesin darbeyi!

Biz, sen miyiz???

Laflara bak laflara…
Kenar mahalle dilberi…
“Çatlayın, patlayın(!)”

Len rospi…
Unutma emi…
Bu dünyada Allahtan başka hiçbir şey değildir baki…
Bu bağlamda…
G.t kıllarına söylemiş olayım bir söz, fişleniyorsunuz. Ülkenin bir başından diğerine dikeceğiz dar ağcı!

Ve…
Sen vampir, kan sömürücü, yap yatırımı…
Kamusallaştırmayı…
Yeri ve zamanı deldiğinde getiririz dile!

Not:
Yeni uyandım…
Ne uyumuşum ne uyumuşum…
Dünyadan, işten kaçış mi?
Beden ve zihin yorgunluğu mu?
Biraz sonra çıkarım evden, 9 gibi önce Oma, sonra giderim çocuğa…
Adam ayarladıysa doğru dükkâna…
Yeminle, çok bıktım. Kendi işimle uğraşmıyorum, nereye yetişeceğimi şaşırdım.