Allah’ın bildiğini kuldan saklamam…
Anlatırım kendimi, duygularımı, düşüncelerimi…
Anlatırım bana değerli onanları, sevdiklerimi, anlatırım…
ANLAYANA!
Anlamaz insan…
Eğitimsiz veya eğitimli…
Anlattıklarım bizi tanıyan, bilenlerin zaten bildikleri…
Mahremim…
Yine mahrem, Allah, ben ve sevdiklerim!
Dün çok güldüm annem anlatınca, Dada ve DayDay…
Deli ya deli, dört deli bulmuş birbirini…
23 Nisan kutlandı evlerinde dün akşam, gecikmeli!
😊
Allah…
Yüce Mevla’m bozmasın, yardımcıları olsun, koruyup kollasın kendilerini…
Cümlemizi.
Sadece bir insanım, sadece bir çeyrek…
Sigortaları gevşek…
Şüphesiz doğru söylediklerimde olur, yanlışlarımda çoktur…
Yanlış anlamışım adamları >>> anında <<< ve orantılı tepki gerekli!
Anlatırım bir ara, her şey düzeldi…
Çok etkilendim, müteşekkirim onlara, sağımda 84 yaşında bir üye, 84…
Solumda ondan genç ama en az onun kadar tecrübeli bir insan…
Ben ayakta, desteksiz sanki uzayda…
Uçuyorum sandım, kendimi emniyette his etmedim, YEMINLE sendeledim…
Bana ne öğütler ne diller…
Yardım ettiler, yârdim etmeye çalıştılar…
Dinlerim…
Büyüğümün de küçüğümün de sözünü dinlerim…
Öğretmeye, öğrenmeye çalışırım, öğrenirim…
İnsanım…
İnsan olmaya, insan kalmaya çalışırım.
Zor bu zamanda…
Dürtülerin bini bir para…
Meyvenin güzelliğine aldanma…
Çekirdeğinde, özünde ne arıyorsan ara…
Bulursan insan evladı olanı, kırma!
Zor be, çok zor…
Hanımla konuşuyoruz bu sabah, diyor “sen her şeyden korkuyorsun!”
Nasıl korkmam?
Halime baksana!
Validem, Kara Mediha’m yine tembihliyor beni, kendini yorma…
“Bana sen lazımsın”
İyi de be anam, millet yoruyor beni…
Gidiyorum yine, bir yerde meçhule…
Uğraşmaktan, didinmekten, laf – söz anlatmaktan bezendim…
Usandım…
Evlat diyor “Baba, paranoya … “
Yok be oğlum, ne paranoyası?
İnsan eğitti, hayat gösterdi…
Yaşadıklarım, gördüklerim Hüsnü kuruntu değil ki!!!
Hadi bana cüş…
Sizlere kolay gelsin, ölmez sağ kalırsak geliriz yine bir araya…
Başka bir zamana!