Birincisi…
Babayım, baba…
İskele babası, Şam babası değilim, en azından öyle olmadığımı umuyorum…
İkincisi…
Ağabeyim, küçüğümden mesul, büyüğüme karşı hesap vermekle görevli…
Üçüncüsü…
Su katılmamış salağım kardeşim tam bir salak!
İçimde yine O tarifsiz korku, tedirginlik, heyecan…
Saat 9 gibi dananın kuyruğu kopacak ya hero ya mero…
Ya harç bitti yapı paydos benim yaptığım gibi veya tam gaz ileri!???
Karar merci artık en tepesi…
Osman varken Osmancıkla uğraşmam, görevli yani yetkili kişiden aldım sözü, gördü yapılanları…
Var ufak tefek daha yapılması gerekenler AMA…
“O kadarcık kadı kızında da olur, düzeltilir” dedi verdi elime listeyi…
Ben getirmedim bu durumlara AMA gırtlağıma kadar girmiş bulunuyorum kubura…
Evet…
Biri yapar sürer arabayı b.k kuburuna, TayyIT’in yaptığı gibi…
Bir başkasına kalacak vaziyeti kurtarmak(!)
Yeminle korkuyorum, çok korkuyorum…
Gücüm, kuvvetim kalmadı mücadele etmeye, sinirlerim tamamen gitti!