Ulan arkadaş hiçbir derdi olmasa insanın, hiçbir derdi…
Yeminle etrafımdaki manyaklar yeter bana ve insana!
Dört tarafımı sarmış manyaklar, ben garibim…
Sadece bir deli…
Bunca manyak arasında bir deli, nasıl delirmesin?
Gürbüz Ledermanufaktur…
Ama sonra, parayla değil sırayla…
Herkes beni bozuk para gibi harcasa da…
Ben hep sevdiklerimle, hep kalbimde olanlarla.
Evvelsi gece geç döndüm dükkândan eve…
Yığılı işler arasında bir taraftan iş görüyor diğer taraftan manyaklarımdan birine söz yetiştirmeye çalışıyorum, yoruldum!
Evin kapısını açmamla birlikte annemle burun buruna geldik, hayır ola kadın bu saate niye ayakaltında dolaşıyorsun diye sormama fırsat bırakmadan, annem…
“Önder, sana bir iyi bir kötü haberim var!”
Allah’ım zaten yorulmuşum, dizlerim zangır zangır…
Ben sadece > kötü haber < duydum, öleceğim, ya gene ne oldu?
İyi haber gerçekleşmeden verilmez…
Rüyanda bile iyiyi gördün mü bekle, gerçekleşirse söyle…
Tarçın (…)
Ne oldu Tarçın’a?*
İki ayaklısıyla uğraştığım yetmiyor, birde başımda iki tane dört ayaklı, bir sürü artık civcivde denmez bir sürü hayvanat var.
“Fxxx, Hxxx ile onu veterinere götürdü bacağını kirmiş!”
Haydaaaa…
“Çocuklar iki gözü iki çeşme. Fxxx komalarda”
Tabii benim aklıma hemen başka bir şey geldi, demiştim kızım şu hayvanları sigortala…
Ihmal…
Ne demişler kendi düsen ağlamaz…
Kıza mı üzüleyim hayvana mı?
En kötü ihtimal 1500 € civarında…
Neyse Allah kalbine, kalplerine göre versin, hayvana da insana da değer vereceksin…
Can…
Can bu can. Arkadaşının kedisi ameliyat olmuştu 3000 €…
Yine yeğenlerden birinin kedisine araba çarpmış…
İnsan evladıymış, kaza, inmiş arabadan almış kediyi doğru veterinere, işte bakımı falan, iyileşmesi…
Hayvan ayaklandıktan sonra kimin kedisi bilinmiyor tabii vermişler hayvan barınağına, orada buldular. Kazayı yapan tüm masrafları üstenmiş, insan, insan işte…
Elini vicdanına koy ve söyle, rakamları özellikle verdim ki bilesin diye…
Sen olsan aynisini yapar mısın, çarpıp hayvani doktora götürür her şeyi üstlenir misin?
Tarçın…
Salt bacağını kırmakla kalmamış, ciğerleri kan dolmuş, çok şükür bugün eve geldi…
Anlatıyorlar nasıl acı çektiğini, içim gitti…
Veteriner demiş “Kaza, araba çarpmış olmalı”
Tabii çok küçük, muhtemelen vuran anlamadı bile…
Bilmiyoruz tabii, neyse.
Benim sıpa…
Adam olacak da…
Ticari zekâ…
Ben görür müyüm bilmem?
Almış koca bir deri parçası, kaliteli…
Dedim oğlum müsaade et yârdim edeyim, deriye damga, özelleştirme, kişiselleştirme…
“Yok ben yapacağım!”
İyi ben buradayım, yardıma ihtiyacın olursa…
Cover…
Önce kitaplar için, not defteri seklinde…
Sonrasında cebe, tablete…
Aslında neden olmasın, geçenlerde ta Fransa’dan getirttim kendime cebim için…
Neden olmasın?
Alnının teri, beynindekinin içi, hayalleri…
Zekâsı ile neden helalinden ekmek peşinde koşmasın?
Emek…
El emeği, göz nuru…
İnsan be insan…
Yüreğin varsa, hani göğüs kafesinde yürek denileni taşıyorsan…
Yürek ve cesaret…
Hayat dediğin riskin kendisi, kendine ve Allah’a güveniyorsan…
Azimle, istedikten sonra neden olmasın…
Hayal edebildiğin, düşünebildiğin her şeyi gerçekleştirebilirsin.
*Manyak kardeşimin, manyak bebe kedisi (ama çok tatlı 😊)
Hürrem ve ben, kovdum ya yıldızlarımız barıştı, ne üzülmüştüm kayıp olduğunda, bir o kadar sevindim meydana çıktığında. O da dolanıyor ayaklarımın arasında.