Yıllar geçmiş aradan, alevler çoktan kül olmuş…
Yıllanmış, zaman aşımına uğramış…
Karga değilim ki göz oyayım, bana bakan, beni besleyen ve bana öğretene ihanet edeyim…
Yine…
Doğduğum topraklar, özüm, köklerimi inkâr eder miyim hiç?
Menfaatlerine aykırı davranabilir miyim hiç?
Ne birine ne ötekine!
Bir kahve molası, dükkâna gelirken aklıma geldi:
Der spion der mich liebte
Düşünüyordum birisini.
Özlemedim değil eski hayatımı…
Gel gör ki…
Eğil kalk, iki adım yürü dil iki karış dışarıda…
Casusluk, espiyonaj, karşı önlemler…
Heyecan…
Ah önder ahın gitmiş vahın kalmış!