Bir saniyeden diğerine…
Boşaldım…
Allahtan sağ çekmeyi başardım, kendimden geçtim…
Başkasının da başını yakacaktım.
Bayağı bir sürdü toparlanmam, bayağı…
Allah neden almaz bu canı?
Neden Allah’ım neden, isyan değildir benim ki…
Sadece sorarım kendime neden ki?
Rahmetlinin annesi…
Demişti yatağımın başında, ben komada…
Öyle diyor benim ki…
“Ya sürecek sefa var ya sürecek cefası”
Anlaşıldı…
Hangisi!