Ah benim güzel anneciğim…
Öyle diyor benim için, “deli ya, fıttırıyorum”…
Uyku ile küsüz, arada bir barışır gibi oluyor kucaklaşıyoruz ama…
İşte her zaman değil, kısmetse gece yolcusu, ben tam bir korkak…
Aklım gidiyor, nasıl korkmam?
Aklıma eser sabahın bir köründe ararım, özlerim, hal – hatır sorarım…
Bak Türkiye’ye, bak aynaya ve anla…
Türkiye artık Türkiye değil Tayyipistan…
Bindik bir alamete gidiyoruz tam gaz, virajlar, duvarlar, ağaçlar bizi bekler…
K.K. ve D.B. herifler zibidinin sağ kolu…
Sözde 2019’a hazırlanıyorlar, YA DELIRECEGIM…
Hileli, şaibeli seçim denmez, Türkiye plebiszit yani halkoylaması yapmadı…
Yaptırıldı bir şeyler AMA kesinlikle halkın kararı, tercihi olduğuna inanmıyorum…
Ve sözde muhalifler KABULLENMIŞ…
Şaibeyi, hırsızlığı kabullenmiş ve bunlar sözde muhalif, sözde milliyetçi…
Sözde Müslüman, sözde insan…
İnsan, bir milliyetçi, bir Müslüman…
Haksızlık karşısında, hırsızlık karşında, adaletsizlik karşısında nasıl boyun eğer, nasıl kabul eder?
Evet…
Annem haklı, ben bir deliyim ve sevdiklerimi fıttırtıyorum!
Ben nasıl delirmem, ben bu kahpelik karşısında nasıl fıttırmam, fıttırtmam?