Hakim olmak, “ben” 😊 hakimiyet ancak elden ayaktan öylesine düştüm ki maskara olma yolunda hızla ilerliyorum. Zaten çekilen acılar bu yüzden, hala varım diyebilmek için, henüz ölmedim. İlaçlar evde, kaldım ilaçsız, unuttum söylemeye getir diye. Yürüyemem, imkânsız. Kardeş evden çalışıyor, öğle vakti. Araba lüks değil elim, ayağım

Kardeş arabayı al diyor…
Evlat…
Ya âlemin mali, Allah korusun. Sonra herkesin hayati…
Düzeni bozmaya hakkim yok!

Unuttum yazmaya, beyin…
Giriş belli, mermi çıkışına doğru dikkat et…
“Patlamaya” yakın!

Pardon tam tersi, sağdan sola…
Of önder otur derslerine bak, iki isi birden yapmaya kalkma…
Çeyrek!
😊