Ürküyorum…
KORKUYORUM yazacaklarımdan…
Belki deli deli düşünceler, deli saçması…
Belki…
Bir artı bir mantığı çünkü bu düşünceleri düşünen ne ben ilk NE SONUNCUSU olacağım…
Gelir insanın aklına, geliyor ister istemez.
Bunlar, bu düşünceler benim samimiyetime…
İmanıma…
Allah’a, Peygamberlerine…
SÖZLERINE, tavsiye ve önerilerine bir tezat teşkil etmiyor, etmez…
Yanlışsam…
Şeytan denilen düşmüş meleğin tuzağına düşüp kuracağım cümleleri kuruyorsam…
Rabbim beni af ede.
İnsan denilenden korkmuyorum, BILIYORUM, FARKINDAYIM hayal bile edemeyeceğim kötülükler yapabilirler bana veya sevdiklerime AMA…
Aklımdan neler neler geçtiğini bir bilseniz, ah bir bilseniz…
Şeytan…
Şeytan mı acaba bu düşünceleri aklıma getiren?
Veya…
İnsan kılığına girmiş şeytanlar mı ZORLUYOR beni tüm bunları yazmaya?
BILMIYORUM!
Ne zamandan beri yazacağım, kaleme alacağım bu düşünceleri, görüşleri…
Çekiniyorum…
KENDIMDEN…
Defalarca başladım, yarıda kestim attım…
Yanlış mıyım acaba?
Yanlış düşünceler mi bunlar acaba YOKSA bokun içine çomak mı sokuyorum!?
Sahi…
Neden insan sadece görmek istediğini görüyor…
NEDEN sadece tablonun tümüne değil sadece bir kısmına odaklanıyor…
NEDEN?
Ah bir anlayabilsem, bir anlasam kendimi…
Kendimi anladığım anda eminim insan denilen varlığa da farklı bakacağım…
Bu sabah…
Çok şükür EN UFAK ya EN UFAK bir rahatsızlık his etmeden kalktım yataktan…
NEDEN???
Rüyamda perdeleri gördüm, adam dedi geri getirmeyeceğiz…
Çok şükür, inşallah…
İnan…
Sinirlerim tamamen bitmiş.
x