Ne Harbiye ne Mehmetçik kaldı geriye

Biliyorsun değil mi?
Muhammed’in Türkçesi Mehmet…
Muhammed Arapçada „övgü“ kökü olan „hamd“ fiilinden türetilmiştir…
Hiçbir zaman dağılmadı Peygamber Ocağı…
Denilen Türk’ün ordusu bu kadar…
Hiçbir zaman…
Savunma Bakanı, bir zamanlar yavşak kadar general…
Hesap soracakmış bu kalıntıdan arda kalan generaller hakkında ileri geri konuşandan…
ULAN…
Ben bu ordunun şu anki başkumandanına…
Ağız dolusu…
Yürek dolusu anasına, avradına (…)
ANLA!

Memleket darmaduman, önüne gelen itip kakıyor bizi şamar oğlanı gibi…
Ordusu perişan…
Dincinin kalkmış bilmem nesi…
Türbanlı orospular, peçeli…
Açıyor orada burada bacak, becerttiriyor kendisini…
Ve sen bu ahvalde soruyorsun Harbiye’yi, Mehmetçiği!