Hay ben senin ağabeyinin ağzına, yüzüne … emi!
Evet, pederin şarkısı…
Oğlunun kaderi oldu…
Metih falan değil, kendi kendini övme…
Ne ayıp!
Yok sadece yalın gerçek…
Benden bildiğim, benim olana ki fark etmez ölüsü, dirisi…
Sahip çıkarım, himayeme alırım…
Bana emanettirler VE ben emanete ihanet etmem!
Gene yamuldum, yağmur, ağrılar…
Kemikler, tonlarca ağırlık sanki…
Telefon etti…
“Ağabey, arabamın yağ lambası yanıyor. Korkuyorum yanlış yağı alacağım diye birlikte gidelim mi?”
Ne diyebilirim?
Elim mahkûm, sanki kocası benim!
Kendisi yetmiyor…
Çocukları, iti…
Prototipi bitti; yırtılsın falan, yenisi…
İyisi…
Artık biliyorum nelere dikkat etmem gerektiğini.
HEPIMIZ TIMARHANELIKIZ
Hepimiz ama hepimiz…
Son yirmi – otuz sene içinde başımıza gelenler…
Bitirdi bizi…
Bir iki saat öncesi, bir ciyaklama, annemin sesi…
Odamdan duydum, koştum öne, heyecan ile…
Sanki canını alıyorlar kadının “ne oldu ne oldu? Araba…”
Tek duyduğum bunlar girdiğimde içeri…
Zannettim kaza oldu, gene birisi…
ALLAH KORUSUN
Ya anlamadan etmeden, götürecek beni…
Kalp krizi…
Kardeşin sesi, “ağabey arabadayım. Gelir misin dışarıya?”
Haydaaa…
Neyse, aklım gitti…
Delirmiş ya vallahi billahi deli, nasıl korktum, kendisi de tabii…
Her an, her şeyde FELAKETTEN başka bir şey düşünemez olduk ikimizde!
Geçenlerde hanım, elinde bir zarf…
“Önder, şuna bakar mısın?”
Aklım gitti ya aklım gitti.
Çıktım dışarıya, yağ almış koymuş…
Sordum nereden aldın?
“Benzinciden!”
Senin paran çok galiba, sinirlendim. Ee koymuşsun yağ benden ne istiyorsun?
“Ağabey lamba sönmüyor”
Ver arabanın anahtarlarını, aldım girdim içeriye…
Kapıyı açtı bakıyor öyle alık alık yüzüme. Kış, tepem attı…
Kapa arabanın kapısını …
Yok soğuktan değil, akü!
Ver kitabini…
Tutturdu elime koca bir kitap, açtım endeks sayfasını kontrol lambası arıyorum…
Yok…
Kafayı yiyeceğim, yok, yok…
Bir baktım kitabin kapağına, radyo, Bluetooth…
ULAN BEN SENIN…
Gelmişini geçmişini, ver doğru kitabi…
Bak sen şu işe…
Okumak ne güzel bir şey, okuyup, okuduğunu anlamak…
Sormak, sorgulamak, bakmak!
AMA HAYIR…
Abiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii…
Daha kolay!
50 ile 100 kilometre kadar git diyor kitapta…
Lamba sönecek!
Yeminle…
Vur elim yoktur…
Ancak zıvanadan çıkmam lazım, bağırıp çağırmak…
Tamam ama vur elim yoktur…
Bu gidişle…
Olacak!