Anası…
İnek Şaban, tam bir inekçiydi, hala öyle…
Dayday’ı…
O birazcık numaracıydı. Canı istemedi mi okula gitmek veya imtihan öncesi hastalanı verirdi!
Önder’in işi gücü yok ya…
Köpekte kaldı başına, gittim on gibi yanına…
Kapı kilitli değildi, ne söylendim çocuklara. Ya böyle şey unutulur mu?
Evde kimse yok, ses yok, çıt yok…
Çıktım birinci kata, Dayday’in odasına. Jack orada…
Ana bu ne Dayday uyuyor, Jack girmiş koynuna…
Pisler…
Bana kalsa adım atmayacağım evlerine bir daha!
Hilal uyan kızım…
Zar zor uyandı, niye okula gitmedin?
“Karnıma kramplar giriyor Dayday”
Çorba yapayım mi sana?
Gözleri parladı, “yaparsan iyi olur!” anası kılıklı…
Bir içti bir içti…
😊
Neyse…
En azından bugünlük Jack ile ilgilenmekten kurtuldum, vay başıma!