Oma’dan geliyorum, çiçeklerini tazeledim…
Ana bir baktım bizim gazeteci, garip olan isçileriyle beraber…
Acaba içlerinden biri mi vefat etti?
Sahi bak unuttum anlatmaya, hani sabah Fulda…
Kadın ne dedi biliyor musunuz?
“Acılar taze oluyor bu yüzden yollamıyoruz böyle evrakları hemen. Aradan altı ay kadar geçiyor ondan sonra”
ANLA…
Soramadım, hepsi iki göz iki çeşme…
Yok…
Vallahi, billahi değil. Allah inandırsın…
Mal mülk, bir tarafıma mı sokacağım?
Neyi alıp götürebiliyorsun yanında?
İnsanların güzel anıları, kalplerine > kazındığın < yerden, dualarından başka!
Yapmasam yine yapmam…
Sevdim, sevdik…
Kalbimizde yer etti, kim karışacak, karışabilir bana?
Yarın sabah gazete, sigara alırken öğrenirim olup biteni…
Ölüm, dirim…
Kıymetlim…
Garip dünya, acayip dünya. Ölen ölene, bir ben geberemedim!