Güneş giren eve, doktor girmez der atalar…
Yazmışımdır, kendi kendimi ayıplamış, kınamışımdır…
Savunmuşumdur kendimi avukat gibi…
Dedim ya çaresizliğin ifadesi…
Ettiğim küfür, kâfir…
Tekrar, en yürekten, teee içimden gelerek özür dilerim sizlerden…
Ettiğim, savurduğum küfürler yüzünden.
Gençler…
Belki bilmeyebilir, esas olan çekirdek aile değildir…
Türk’ün örf ve adetlerine de terstir…
Büyük aile, birkaç nesil bir arada…
İhtiyarlar evin betti, bereketidir.
“Gençler” kendilerine çeki düzen verirler…
İhtiyar, yaşına hürmeten saygıyı gerektirir, ağzım çok bozuldu rahmetli pederi kaybetti, kaybedeli…
Duayı…
Özellikle ihtiyarlar dillerinden düşürmez, kutsal kitapları, mesela Kur’an-ı Kerim’i…
Karınca duası bereketi…
Bir eve…
Güneş giriyorsa, ihtiyar ihtiyarsa, gümbür gümbür dua okunuyorsa…
O evden korkma!
“Nereye gidiyniz bakeeem”
“Kuş kadar canımı sığdıramadınız bir yere”
NASIL ÖZLEDIM!
Çok şükür Allah’ıma güneşte girer evlerimize…
Eksik olmaz ezanda, duada…
Bir tek kaybettiklerim, eksikliklerini çok his ederim, özlerim.