Cogito, ergo sum
Dost bildiklerim…
Eşim vefat etmiş, yavrum…
Ben komada…
O…
Gitmiş arabamda ne var ne yoksa boşaltmış. TÜM takım takavatı*…
Binlerce Mark değerinde. Demin…
NEDENDIR BILMEM, çocuklar lastikleri geri koyarken aklıma geldi.
Demedim mi…
Devletine bile güvenme, anında satar seni…
Dedim mi demedim mi…
Ergenekon’um ben*?!
Anlatsan Almana…
ANLAMAZ SENI…
Her yerde ama aklına gelebilecek her yerde…
…
Elim kolum, parmağım…
Kolumu salaya salaya girip çıktığım yerler…
Veee kadınlar…
KARILAR…
Sarışından tut esmerine, kumralına…
Kızılına…
Her türlüsü, her şekil ve şemalı…
TOKUM…
İşte günlük ihtiyacım, ihtiyaçlarım.
Yok…
O yönden şanslıyım, çok şükür…
İhanete uğramadım…
O…
Yönden uğramadım.
“Yazsam, hayatım roman olur”
“Yazsam, konuşsam yer yerinden oynar”
Siktir lan…
Siktir oradan, ima etmem yetiyor…
Dünya…
Pür dikkat, dünya.
Roman olurmuş hayatı…
Yapma ya?
Ansiklopedi yanında roman nedir ki?
Anlatsan Almana anlamaz ki!
Geçen hafta…
“Takma ağabey kafana DEPO DOLU”
Bu hafta…
İlaçlık…
Ya ilaçlık yağ yok raflarda.
5 Euro demedim mi?
Ekmek 5 Tayyip Lirası…
Bu sabah…
Çiftçiler – Birliği Almanya’da, Almanya’da ekmek…
10 Euro olabilir…
Sikin sığırları sikin, Anlatsan Almana…
Anlamaz ki!
* Eskiden…
Daha çalışırken, çalışabilirken…
Binlerce Mark değerinde ölçüm cihazları, yazılımlar falan…
Neler neler…
Önder…
HER AN vazifeye hazır, senin anlayacağın.
Ve EVET, özel arabamda…
Şirketten izinli, şirket bilgiliydi. Hepsi gitti…
Kimler satmadı ki…
Şaşırmam…
…
Satsalar, neler neler…
Gördü bu gözler.
* Gerçek arşivimde…
Bir yerlerde…
Neysem oyum, hiçbir zaman saklamadım…
Alınım açık…
Yüreğim temiz, vicdanım rahat.