Gözüm önüne geldi tosun

Emekleyemiyordu…
Yuvarlanıyordu, az mı uğraştık onunla…
Anası…
Gel zaman git zaman sıra bana geldi…
Küfür kafir, tekmeleye tekmeleye…
Uzun yıllarda üniversite bitti.

Bir baltaya sap oldu ya…
Her şey…
Tüm emekler helal ona.

EVET…
Önce emeklemeyi, sonra yürümeyi…
En son koşmayı öğreneceksin…
Belki…
Bir gün uçmayı!?

INAN…
Inan buna…
AZ sayıda insan hayallerini yaşayabilir bu dünyada.

Çok şükür…
Ben onlardan biriyim…
Her hayalimi gerçekleştirebildim mi?
HAYIR…
Ama birçoğunu yaşayabildim, bununda en belirgin sebebi…
Hani…
Sönmemiş kireç kuyusu…
ÖNCE Allah sonra azim…
Ama emekliye emekliye, yürümeyi öğrenerek…
En son koşmaya başlarsın, belki uçmaya…
Her şey…
Sırasıyla. Rahmetli…
“Önder …”
Evet Önder ders olsun sana!

>>> Ankara – Kazan, tebrik eder yüksünürüm durduk yere <<<