Dün herifler tepemi attırdı ya uyuyamadım, sinir, sinir, sinir…
Bekliyorum yine…
Öleceğim bekleye bekleye!
Sabah gittim anacığımın yanına, kıkır kıkır gülüyor…
Onun gülmesi bana bulaştı, yattım koluna…
Aldı tabletti eline bana Mükremin’i izletti…
Hatırladınız mi? Bir demet tiyatro…
Özellikle birinci bölümden itibaren veriyorum linki, bizim serserilerin tiyatrosunu izleyip üzüleceğimize bari gülelim.
—
UNUTTUM BAK…
Sesli kütüphaneler güncelledim yine
—