Aslında…
Doğrusu şöyle olmalı, sinir diye bir şey kalmadı!
Benim neme?
Ben kimim ki?
Sana ne?
İçimdeki mücadele azmi söndü diyemem…
Ama korku…
Bilincindeyim dayanma gücümü yitirdim. Avukat saati yaklaştıkça kalbim…
Pir, pir…
Demin annem diyor “Oğlum ne oluyor sana? Yüzün, gözlerin kıpkırmızı. Korkuyorum bir şey olacaksın!”
Evet, gerçek olmalı…
İçimdeki sıkıntılar dışa vurmuş olmalı. Yok kardeşim…
Bu tamah niye, çekil kenara…
Sanki dünya öndersiz dönmeyecek…
Havalar ısınmaya başladı, git balığa…
Kafanı dinle!
Kadın hâkli, yaptım yapacağımı. Allaha şükür iki kuruş emeklide var…
Gelecekte…
Ulan daha ne???
Doğru diyor, “Öleceksin, başkaları oturacak üstüne”
Kime, neye güveniyorsun? Ayakta olduğun sürece kimse dize getirmedi seni AMA…
Elden ayaktan düş…
Görürsün dünyanın kaç bucak olduğunu!!!
Dur bakalım…
Bu badireleri bir atlatayım, hayatimi sil bastan düzenleyeceğim…
Allah’ın izniyle aynen öyle olacak!
Ben kaçtım…
Dökülürse dilinizden bir dua çok müteşekkir kalırım…
Dökülmese bile sağlıcakla kalın.