„hayret edilecek bir şey, KİMSEYLE konuşmaz böyle şeyleri“

Anlatırım bazen…
NEDEN BİLMEM

İnsanlar bana döker içimi.

Dert babası değilim ama…
Hani…
Belki itimat ediyor, onları anlayacağımı sanıyorlar?

Bilmiyorum…
YEMİNLE…

NEYSE!

Dün…
Zaten kederliydim…
O kadar üzgün…
Üstüne (…)
Akşamüstü…
Artarda telefonlar…
NASIL SEVİNDİM…
YOK…
Başka kimsem, beni dize getiren…
Beni göğe erdiren…
Ailem.