Zor bir insanim, çok, çok, çok zor…
Vesselam…
Erkek, kadına her zaman zahmet!
NOKTA
Kardeş bile, evleneli yıllar olmuş…
En son beraber gittik Nizza’ya, orada dedi yani buna benzer, hatırlamıyorum tam:
“İnsana oturmaya fırsat bırakmıyor!”
Oldum olası böyleydim, hayatım ACTION!!!
Oturamam oturduğum yerde…
NOKTA
Gideceğim ya Tayyipistana, annem geldi bu sabah odama bende seninle geleceğim…
İyi gel dedim…
Çıktım odamdan, hemen karşım mutfak, annem orada…
Dedi: “Madem gideceksin…”, Kuledibini kast ediyor “beraber gidip şu işi hal edelim”
İyi dedim. Ben gidiyorum …, çocuğu ne zamandan beri ihmal ettim!
“Daha gitmedin mi?”
Yok. “Bak herkes tek tek ölüyor, bende ölürüm yakında işin azalır!”
Allah korusun anacığım, bende gelirim en kısa sürede arkandan…
“Yokkkkkkkkkkkkkkkkkkkk, istemem. Allah korusun sen kal kaldığın yerde!”
Ama bir söyleyişi var, duymalıydınız…
😊
Dedim…
Korkuyorsun değil mi seni orada da koştururum diye…
Başladı gülmeye, ama nasıl kıkırdaya kıkırdaya…
Kadın olmak zor be…
İyi ki kadın olarak gelmemişim dünyaya!
😊