Yaşamak için ne bir nedenim var ne canım istiyor

Geldiğimin ilk günleriydi, inanılmaz ter…
Kalp ilaçlarını içmemiştim…
İçmeye başladım düzeldim. Dun unuttum…
Bugün…
Duştan çıkmış bedeni, ÖZELLİKLE kafayı kurulamamış gibiyim.

Sırılsıklam…
Ben…
Neden ölemiyorum?

Evin içinde…
İki dondum. Sadece iki…
Döndüm. Tamam ağrılar…
„alıştık artık“
Üstüne kalp bindi, ciğerler…
Köpek gibi hırlamaya başladım yine…
Yani…
Kan yolda. Dur bakalım. Geldiğime…
Geleceğime bin pişman. Offf…
Neler neler birikti. ANLAMIYORUM SİZLERİ…
Bu kadar sığırlık olmaz. Olmaz ya OLMAZ!!!