Rüzgârda yaprak gibi, geri geldim

Sallanıyorum…
Dengeyi sağlamak neredeyse mümkün değil, oturduk…
Evlatla biraz sohbet ettik…
Türkiye’den telefon geldi…
Hani misafir etmişti evlat, hani doktor çıkacak…
Kısmetse…
Geliyor yine…
😊
Karşılıklı misafircilik oynamışlardı, anne babası evladı çok güzel ağırlamıştı…
Münster…
Zorunlu stajı orada yapacakmış…
Allah kısmet ederse tanışmalıyım bu insanlar ile.

SEVINDIM…
Eli ayağı düzgün insanlara benziyorlar…
Allah gönüllerine göre versin, dedim gel, gelecek…
Önce “bize”
Yol, yordam göstereceğiz haliyle.

İnsan dedik de…
Kızıyorlardı bana, sopa deyince…
Ne dedim, ömür geçti bu pezevenkler ile…
Kafalarına kafalarına, sırtlarına sırtlarına…
ANCA…
Bölücüsü, dincisi yok çaresi radikalleştilerse…
Konuşamaz…
Laf anlatamasın insan gibi.