İnan gülüm, inan sözlerime, çok acı gerçekler getirecektim dile

Yılmaz Bey yazdı, bende hal yoktu…
Bu sözlerim hem sana hem bana not anlamında…
Unutmayayım diye, Tesla…
Nostradamus, Leonardo…
Vitruvius adamı, Vitruvianischer Mensch…
Güzellik kadın, güzellik, matematik…
Bilimsellik ve fizik…
Estetik…
Evren, dünya…
Allah gülüm Allah…
Yok gülüm delirmedim, depresyon falan deme…
Düşünüyorum sadece!

Biraz yumayım gözleri…
Annem için yapmam lazım bir teknik düzen, yasalara aykırı…
Gerçekleştirebilirsem…
Giderim dükkâna, yazarım, bitiririm bu sabah başladığımı hem KADINI!

Ancak şu bir gerçek…
Çok yorgunum, kendimi bitkin his ediyorum…
İtiyorlar ya beni istemediğim şeyleri yapmaya, sinir oluyorum bırakmayınca bana başka çare…
Mecbur değilim bunlara AMA insan var ya, insan, insani neler neler yapmaya ZORLUYOR…
Yine gitmem lazım Türkiye’ye…
İnanır misin canim bile istemiyor, olmasa mezarlar, sevdiklerim…
YOK…
Ne aile falan, sadece ölmüşlerim…
Yaşayan bana dert, zulüm, ıstırap…
Pazar, Pazartesi elinden tutmam lazım çocuğun…
İstemeye istemeye AMA o çaresiz, ben çaresiz ve…
Mahkûm!