Ya babam rahmetli doğrudan söylemişti…
Veya anneme, O bana…
Hatta gitmedim kaç zaman, aklıma geldi…
Gittim…
ULANNN…
Bu ne?
Vay anasına…
Tam dişime göre…
Rahmetli rahmetli…
Böyle başlamıştı hikayesi.
Benzincide…
Aman da aman cici bici…
Olsa olsa 18 – 19’larinda…
HEMEN, gelsin izinden HEMEN evlada…
Nasip, kısmet…
NEREDE…
Bilebilir misin?
😉
Ah ulan gençlik…
Ahhh…
Doyamadım sana, daha doğrusu…
Hatunlara.
Yirmide olabilir, 10 yaş…
Münasiptir yani…
Dur bakalım, Allah elbette bir şeyler yazdı…
Hayırlısıdır inşallah.
Torun istiyorum ben…
Kafayı yiyeceğim.
*
😉