AYNEN ÖYLE…
AYNEN.
*
Ne ekonomisi?
Yatıp kalkıp Allah’ına şükür et…
Şükür et…
Sudan…
Neler oluyor dünyada, neler neler…
Ve Önder…
Sadece izlemekle yetinmek ZORUNDA kalıyor.
Gerçi parite…
AMAN…
Bana ne?
Bir kadın…
Kırklarında, en fazla ellilerinde…
Kendi deyimi ile 500 düşman öldürmüş…
500 INSAN…
Birileri kocasını, çocuklarını öldürmüş…
İntikamı korkunç(!)
Yediğimiz önümüzde…
Yemediğimiz ardımızda…
Şükür et…
Şükür.
DaDa yeminle doğru…
Bizdeydi ya…
Küçük imam, INAN doğru…
Ananesi…
Kalça çok kötü, ağrılar. O ağabeysinin odasında…
Görmüş, kapalı gözler, harıl harıl dua ediyor…
Sormuş “oğlum benim için mi dua ediyorsun?”
Yok demiş…
“Filistinlilerin durumu çok kötüymüş, onlara dua ediyorum”
Hiç…
Hiçbir zaman hümanizm üstüne konuşmadım onunla…
INSAN…
İnanın insan evladı, benden olduğu için yazmıyorum bu sözleri…
YEMINLE…
Doğru, doğal…
“Büyüyünce alacağım kadın ile beş vakit namaz kılmak istiyorum, Allah bizi mükâfatlandıracaktır. Annem – babam gibi olmak istemiyorum”
Tüm korkum buradan kaynaklanıyor, ben, biz neysek…
Anne babası da öyle…
Gözüm üstünde…
VAKTINDE!
INAN…
Çok seviniyorum böyle olduğu için…
Ama aynı zamanda BÜYÜK BIR TEHLIKE…
Evlat…
Küçükken oruç tutardı, bıraktı…
Arada sırada…
Üzülüyorum buna.