İki dakika sürmedi bitti…
Adam kıyametleri koparmıştı, dedi:
“Her geldiğimde bu kapı açık, OLMAZ!!!”
Geçenlerde gitmiştim ya…
Dedim bana bak “adam” senin dediğin gibi, istediğin gibide olmaz.
Hem maddi hem manevi…
Dinle bak böyle böyle yapacağım…
Tamam dedi…
Nerdeyse her dediğime tamam dediği gibi…
İzah etmesini, ne ve nasıl yapacağını insan bilmeli.
Yalanım varsa akşama çıkmayayım…
Eskiden annem daha çalışıyorken, rahatsız olurdu müşterilerin içeriye bakmasından…
Her seferinde kapı aç, kapı kapa…
Almaya kalk en azından en dandiği 20 -30 Euro, orta halisi 50 kâğıt…
Yukarıya doğru her zaman ki gibi sınır yok tabii…
Benim sistem…
Yeminle 10 kuruş maliyetli…
Altı ayda bir on kuruş, o kadar yani.
Ve yıllardan beri kullanımda, denenmiş, test edilmiş hali.
Zatennn…
İki dakikadan fazla sürseydi…
Yeminle yapacak hal yoktu, kendimi zor attım dükkâna…
Yarım saatten beri yazıyorum, basıyorum bir bir tuşlara…
Dedim giderken…
İyi olursam öğleden sonra geleceğim, şimdi ikinci uyuşturucuyu alacağım…
Eğer biraz toparlarsam.