Allah rahmet eylesin güzel kızım…
Anneciğin…
Çok üzülüyorum, mekânın cennet olsun.
*
Hep diyorum…
AMA NAFILE…
Hep dedim KIMSEYE vermeyin BENIM ağım ile bilgi…
VERMEYIN…
Düşman, içten VE dışarıdan…
En tehlikelisi içindeki…
GIREMEZ…
Kablosuz ağa, ya DaDa, DayDay…
Benim hatun, belki evlat.
Büyük bir ihtimal ile…
…
EVET, öyle olmalı…
Kimse zahmete girmesin diye…
KENDIMI…
Atıyorum bıçağın içine. DayDay’in en samimi arkadaşı, kalırlardı karşılıklı birbirlerinde…
Halbuki…
Hayati önem, HAYATI.
Nasıl ki kendi ellerimle açılıp saçılıyorsam…
😉
Hala endeksliyor birisi…
Önder…
BILE BILE!
Dükkândayım…
Dükkânda gördüm, dört mekân…
Kardes geçenlerde…
“Agabeyyy…”
Hü hüü…
Hüüü…
Ulan BIKTIM SIZLERDEN.
EN SON…
Bundan YILLARCA evvel, Beşiktaş’ta haklemiştim bir kablosuz ağı…
Mesajda yazdım ki UYANSIN…
Tepemi attırmıştı, ikide birde karşımda…
Kızdığım için, bir ders vermek için. YOK yıkmadım dünyayı başına…
İsteseydim karıştırırdım sistemi…
Yapmadım, sadece doğrudan mesaj yolladım.
Bilişim güvenliğini çocuk oyuncağı mi sanıyorsunuz…
Yetiştiriyorlar aylar içinde “bilişimci”
Virüspüüüüüüüüüüüüüüüüüüüü…
Çocukları!