Bu kaçıncı…
Anlatmıyorum bile…
Sadece ağlıyorum için için…
LOKMALAR…
Boğazımda düğümleniyor.
Yemekle kim uğraşacak?
Yaptım gerçi, dün…
Hani evlat et istemişti, daha “yeni” gelmiş…
Donmuş et, İskandinav ülkelerinden…
Ama kuzu…
Kuzu, lezzet…
Yanına yaptım Öndere özel pilav, bir mantar sote…
Elini, ayağını, beşte parmağını yemezsen gel yüzüme tükür…
Oluyor birkaç gün, hazır pizza at fırına…
Normalinde iki pizza bir oturuşta, hanim geldi yanıma…
“Sen nasılsa yiyemeyeceksin, BIRAZ alayım”
Kendi pizzası yetmedi, al dedim…
“Yarısı gitti”
😊
Yiyemedim gerisini…
Yemekle işim bitti.
Zil zurna açım…
Midem gürül gürül…
Yiyemiyorum.
Dün…
Macaristan, Korona…
Romanlar…
“Çingeneler” yâri aç yâri tok geziyorlar…
İngiltere’yi hatırla, anlatmıştım…
İngiliz, INGILIZ…
Aileler…
☹
Okullar kapalı ya, BIR ÖVÜN günde…
Aloooooooooo…
Bir övün yemek, devletten YOK…
Devlet yine başlamış dağıtmaya…
Çocuklar aç…
Açlık kol geziyor dünyada!
Çingene olsa ne olur…
Arap, Türk, Alman VEYA İngiliz…
Kürt…
Çocuk çocuklar…
Aç!
Yatıp kalkıp şükür et haline…
Yatıp…
Kalkıp.
Ve bizim orospular…
Varoş çıkmaları…
Saraylarda oturup göstermelik…
Ona buna şunu bunu dağıtanlar…
SÖZDE…
Müslümanlar…
Müslüman Kalleş…
ADI HIRSIZLAR!