Yok çaresi, 25 – 30 sene demeyeceğim ben bu avradı boşayacağım

Gerçi…
Bu yaştan sonra eteri gider beteri gelir!?
Ne olmuştu?

Bugün evlat gelecekmiş, işi varmış mış…
Şüphesiz…
Parası bitti, anasını ayrı beni ayrı gıdıklamaya gelecektir…
Belki arkadaşlarınla falan buluşacak, olabilir.

Anası girdi dün öğleden sonra mutfağa, tee akşam sekizden sonra çıktı…
Nereden biliyorum?
Akbabanın üç günü…
İlk 5 – 10 dakikasını kaçırdı…
Tuzlusu, tatlısı…
Çorbası, köftesi, dolması!

Getirdi bir ara bana bir tabak dolu köfte. Az biraz börek yanında…
Allah var yukarıda, öncesi sordu çorba ister misin diye…
Dolma yok bana…
Yok dedim. Beş – on tane köfte…
Öffff…
Acayip güzel düşmüş, gerçekten harikulade…
Şapır şupur yarabbi şükür diyerek daldım köftelere…
Öf ya öf, öf, öf…
Dedim kadın getir biraz daha…
Dedi “Tavayı yıkadım, köfteleri buzluğa attım”
Vayy…
Allahsız tospa!

Ya kadın birkaç tane daha…
Yok kadın Nuh diyor Peygamber demiyor!
Gerçi iyi ki getirmedi, mide fesadına uğrayacaktım, tıka basa doymuştum.

Bu sabah…
Torba torba taşıdık arabaya…
Analı kuzu kınalı kuzu, ağlarsa anam ağlar…
Gerisi yalan ağlar…
Has oğlan varken, eloğluna üvey evlat muamelesi düşer!!!

😊