Türkiye’de pek bilinmez…
Hänsel und Gretel masalı…
Dükkâna gelirken, iki kardeş…
Bir kız biri erkek el ele tutuşmuşlar, yüzlerinde maskeler…
Sırtlarında mantolar ve okul çantaları.
Aklıma kardeş ve ben geldi…
Aramızda 12 yaş…
Bebek ile oynar gibi oynardım onunla, alırdım yüzme havuzuna yanıma…
Yalnız…
Ben hatırlamıyorum, valide anlatır okula hiç beraber gitmezmişiz…
Her halde utanıyordum…
Annemde öyle diyor.
Aman nasıl kızmıştım ona…
Bir daha da götürmedim hiçbir yere yanımda…
“Ağabeyim ile otomik oynamaya gittik”
Nasıl korkmuştum, O da bir nevi kumar…
Kızacaklar bana diye…
Bilişime ILK ADIMIM.
Oyun ile başladı her şey…
Siyasete ilk adımım…
Vicdanım.
Susmuyor içimdeki ses…
SUSMUYOR!
Para karşılığı birahanelerde ATARI oynayabiliyordun…
Ey gidi günler ey…
Türkiye’den yeni gelmiştik, elde yok avuçta yok.
Zaten Türkiye’den geri dönmemizin önemli bir sebeplerinden biriydim…
Yaptığın iş mi senin!?
Çocuk aklı, çocuk.
Gel zaman git zaman…
Radara girdim…
Ve bir daha çıkamadım. Geçmişin…
Belirler geleceğin.
Fikirlerin…
Düşüncelerin beyanı…
Ey gidi Alman ey, senden çok çabuk unutanlardansın…
Ve EVET Önder der…
Dedi…
Dönem geleceğin yığınlarını yönetip…
Yönlendirme vakti…
YOKTUR…
Aykırılığın yeri!
Am Puls Deutschlands – Wie steht es um die Meinungsfreiheit?
Film von Jochen Breyer und Tim Gorbauch
Kıyas kabul eder mi?
Bir diktatör mü bizim ki?
Onu bile beceremiyor HIRSIZ serseri!
Vaktim yok…
Anlatılması gerekenler çok…
Hadi Önder gitti…
Belki ilaç vakti!?
*
Almanya 08:44
Dolar 8,2799
OLMAYAN…
Beyninizi SIKEYIM!