Biliyorum yapmam gerekeni…
Bitirilmesi gerekenleri…
Gücüm yok anlamıyor musun, beni en son gördüğün halimden eser yok…
Beynimin içi Halaç pamuğu, darmadağınım, odama bomba düşmüş gibi…
“Yanımdaki”
Kadıncağız korkuyor odama girmeye, temizlemeye…
Biliyorsun beni, her şey yerli yerinde olmalı, düzenli. Eğilemiyorum bile, anında TÜM NEFESIM gidiyor, bir saniyeden diğerine tükeniyorum, sıfırı tüketiyorum. YAPAMIYORUM…
DONUYORUM…
Yakamıyorum kaloriferleri, ellerim buzla çivi…
Annem diyor “oğlum, kül fakiri miyiz? Yak kaloriferleri”
İyi de…
Sıcaktan nefes alamayınca o da bir işe yaramıyor, ısıtma şeklim, MECBURUM…
İçten camlar buz tutmayacağı kadar!
Hanim en sonunda buldu çareyi…
Dikti bana yârim gecelik…
Anlayacağın atletin bayağı bir uzunu, geceliğin kısası…
Önderiye oldum anlayacağın…
Bir gece saçlarımda bigudi, dudaklarımda ruj eksik…
Biliyorsun yatak, yorgan durmaz üzerimde, yastık ta odanın öte köşesinde…
Uyumuyorum…
Artık kiminle kavga ediyorsam…
Onu da bilmiyorum!
Anla beni kadın anla, düş yakamdan kendime faydam yok…
Kendi himmete muhtaç dede, nerede kaldı gayrıya himmet ede!