Her geçen gün insanlardan daha çok tiksinir oldum, her geçen bir gün

Tut kolundan siktiri çek…
Pantolon kısaltması, paça…
Ulan paça ya paça, zaten yerlerde “sürtüyor…
Ayakkabı yüzünden görünmüyor, görünmez…
GÖRÜNMEZ ya imkânsız…
Dikisi…
AYNEN öyle olmalıymış çok hoşuna gidiyormuş…
ULAN…
Sanayi üretimi, ipi…
Dikişi…
Nerden bulacağım sana AYNI IPI, MAKINAYI?

SAPIK ya SAPIK…

Veya buçuk meselesi, örneğin 2,5 santim kısaltma…
Allah’ımmm…
Sabır ver bana, IMKANSIZ diyorum size buçuğu görmen, algılaman…
Her şeyden evvel…
Pantolon hiçbir zaman her zamanki gibi oturmaz, düşer, kalkar…
Bu yüzden hep sorulur, oturuyor mu oturması gerektiği gibi…
Tokmuşsun, aç mısın meselesi falan…
Sonra ayakkabı, buçuk ya buçuk.

Millet deliriyor…
İnanın bana insanlar deliriyor.

Evet, felaketim…
Bir sürü, son üç gündür…
Şükür, yarına son…
DAYANAMIYORUM…
İlaç saatlerini değiştirdim, MECBUREN…
Arttırmak istemiyorum, zaten döndüm kimya fabrikasına…
Yaradan’a…
Yan bakıyorum, O hiç bakmıyor bana…
Çek ulan it cezanı diyor, çek pezevenk çek.

Rabbim…
Hepimizi beterinden korusun, ağrılar
Sinirler iyice gitti.