Princeton

Hep derim…
OKUMADIM, bir hatunu bahane ettim…
Liseyi bile bitirmedim ya, liseyi…
AMA…
Meslek hayatım olsun, siyasi hayatım olsun, ömrümün geneli…
Bir farklı geçti(!)

Her daim…
Göz hizası benim için önemliydi, boyun eğmedim, eğmek nedir…
Ast, üst nedir bilmedim…
Tek istisna…
Aile büyüklerim, sevdiklerim(!)

Tabii Allah’ın takdiri…
O…
Nasip etti de gördüm, yaşadım yaşadıklarımı…
Benim için kıvançtır, bir onur vesilesi…
Washington, New York, Cardinal Stritch, Princeton gibi…

Üniversitelerinde aralarında olduğu okuyuculara “sahip” olmak…
İnsan kardeşim, insan olabilmek…
Akıl, mantık…
Bakmaz Türk’e, Kürt’e, Amerikalıya, Almana, Fransız’a, Yunana…
Yürektir…
Kafa yapısıdır, hayat anlayışıdır…
Sevgidir be sevgi…
Yine insana, hayvana, Allah’ın tüm yarattıklarına…
Aydınlığa ya aydınlığa, ölüme değil yaşama…
Bilime, ilime, okumaya, öğrenip – öğretmeye…
Yaşatıp, yaşatmaya!

Teşekkür ederim Efendim!

Önder