Sabahtan beri…
En son on beş dakika önce, tepem attı her şeyi bıraktım geldim…
Cep telefonunun dini, imanını sikeyim, icat edenin…
Bir öncesi, ama nasıl bilendim, jilet gibiyim…
Yırtacağım ortalığı, girişecektim, bir Alman…
“Anneniz yüzünden arıyorum”
Yok, kötü bir şey yok birkaç günlüğüne eve gelecek oradan fizik tedaviye, araç gereç…
Banyo için falan, kolaylık…
Hadi üç kadın, kardeş, hanım, DayDay falan…
Annem ve “kuş kadar canı”
😊
İmkânsız, vinç falan ısmarlamam lazım, neyse verdim dükkân adresini oraya gelecek…
EN SON GELEN TELEFON…
Öyle vicdansız bir vaziyetteyim ki, holde…
Bıçak sırtında desem, düşersem 3 -4 metre aşağıya, gitti kemikler…
Ring, ring, ring…
Ya bir sus, neyse indim zar zor aşağıya telefonda annem…
Eiiiiiiiiiiiiiiiiiyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy…
Nasıl tepem attı…
“Müsait olduğunda beni ara demişsin oğlum”
DÜN…
Mesaj atmıştım, ya bir bak, bak ya bak ta ne zamandan!
Zaten zar zor yapıyorum, canim çıkıyor yaparken desem yeridir…
Allah belamı versin yalanım varsa…
El birliği ile, sözleşmişler…
Yeminliler!