Gözüm görmez, k.çım tutmaz. Ya ben neden yaşıyorum?

Kesinlikle sabah çok erken, akşam geç randevu yapmamalıyım…
Gündüzleri…
İşte ancak deli danalar gibi ortalıkta dolaşıyorum…
O KADAR!

Bu kadar ekmeğe bu kadar köfte!

Hayatımda görmedim, hatırlamıyorum…
Alt tarafı bir Frankfurt…
Havada pisti, çok ama çok zor gittim, dönüş…
İlaçlar tesir etmeye başlamış olmalı, daha iyiydi…
Bu saatten sonra benden ne köy olur ne kasaba…
Ki bu gerçek uzun süreden beri.