Evlat…
Evlat için bir şey diyemem…
Farazi bir durum, bir filimde izledim şimdi…
AMA bir kadın…
Erkeğinin canından endişe ettiği için kendi özgür iradesiyle, bedenini bir başkasına teslim ettiği anda…
Şahsen…
Bin bir türlü ölümü tercih ederim.
Yok…
Namus belasıyla falan alakası yok…
Değil mi ki >>> benim olana <<< bir başkası değdi…
İşte O an, dünya başıma yıkılır, hiçbir acı, hiçbir şey bu dünyada bana daha fazla acı veremez, beni bu denli yıkamaz.
Bir kadın…
O an düşünmez veya düşünemez…
Erkeğini bir kez değil, milyonlarca, milyarlarca kez öldürdüğünü.
Bir erkeğin…
Ana – babası, kardeş(ler)i, evi, toprağı, kadını ve çocukları, kolundaki altın bileziği…
Vatanı ve milleti…
Son kalesi…
O kalelerden biri düştü mü, bence o erkek manen öldü.
Allah korusun…
Allah cümlemizi böyle bir duruma düşürmesin.