Birbiri, bir diğeri…
İkisi bir araya geldi mi…
Ya kan gövdeyi götürüyor veya ben, annemde olabilir isyan ediyoruz…
Kafa…
Gürültü kaldırmıyor!
Yok arkadaş yok, tabiat veya Allah…
Her şeyi vakti zamanına göre ayarlamış, bu değersiz, hastalıklı canı her an çocuk için, bebe için verebilirim. Bir an gözümü kırpar, düşünecek olursam dünyanın en adi insani ben olayım. O kadar severim bebeleri, çocukları. Geçenlerde bir yere gitmiştim, bir bebe ağlaması…
ALLAHIM, nasıl özlemişim…
Beş, on dakika…
Daha fazlasını kafa kaldırmıyor(!)
Başta peksimet, bal, süt ve üzüm…
Tok evin aç köpeği…
Ulan herif resmen tüketici, evet, tüketiyor…
😊
Afiyet olsun Dada’ma. Bu sabah bir boğuşma, biraz gıdık gıdık…
Dünya bir bambaşka…
İyi ki varlar…
Som altından toplar!
Ancak…
Gün geliyor bu toplar, bu güzel oyuncaklar, candan can…
Kandan kanlar büyüyorlar ve büyüdükleri oranda sorunları artıyor…
Evlat…
Popülizm ev ödevi almış, bir çalışmam vardı, bitiremedim…
Bitirmeliyim, hem ona kaynak, kendi kaynaklarımı göstererek hem başladığımı bitirmek…
Canın istiyor mu, halin var mı diye bir sor…
YOK…
Ama mecburiyet!