Hava yağmurlu, ben yeni sünnet edilmiş çocuk gibi…
Bacaklarımı ayıramıyorum, adım atmaya hal yok, acıyor, canım çok acıyor…
Bıktım kocakarı gibi ağlanmaktan, bıktım böyle yaşamaktan.
Sabah haberlerden geçti…
Rize’nin Akarsu köyü…
Herif, zibidi, ahlaksız adi hırsız…
Ve yönettiği iddiasında olduğu ülke, Türkiye!
Toprak kardeşim, toprak ana gibidir…
Anne, seni doğurur, büyütür, besler, sonunda seni bağrına basıp ebediyete kadar sarar sarmalar…
Anne…
Ana yaşadıkça senden “yaşarsın”, şefkatini, sevgisini eksik etmez senden…
Ana – dolu, anne gibi dolu, dolu…
Senin, onun, bunun herkesin bir ülkesi var, annesi…
Toprağı…
Yanlış anlama bir benzetme, anla diye…
İğfal edildi “anan”, ırzına geçildi, tecavüze uğradı VE sen izlemekle yetindin!
Nerede Sakarya ruhu, nerede Çankaya terbiyesi, görgüsü ve ciddiyeti…
Nerede?
Her şeyi bitirdi, iki düzenbaz ki bunlar zirvesi, onlar gibi binlercesi…
Din dediler, iman dediler, Kur’an dediler ve sattılar…
Anaya bacak açtırdılar, sattılar, pazarladılar…
Sınırları namus bildik, bırak bacak arasını ta kalbimize kadar girdiler, becerdiler, beceriyorlar bizi…
Anamızı, toprağımızı, aklımızı kana, kana s.kiyorlar!
Yol yapmışlar…
Akarsu köyüne sapağı unutmuşlar…
Çile…
Çile bülbülüm çile!!!
Bırak Rabbiyayı, Müslüman kardeşleri, Suriye’yi…
Filistin’i…
Bak koskoca ülkeye, bak Kıbrıs’a, bak Türk-i Cumhuriyetlere…
Hepsinden geçtim…
Aç ulan açta oku kutsal kitabı…
Kur’an-ı Kerimimizi…
Öğren helal olanı, öğren haramı, öğren hak ve adaleti!