Bilinçli hareketler, gayretler…
Ekmeğime bile…
İyi ya…
Önder daha ölmedi.
Hile, yalan, dolan…
Hele yalandan…
Nefret ederim…
Bakma sessiz duruşuma hiç belemediğin anda…
Karşına dikilirim.
Belirsizlik…
Korkulu kâbusum, ben bir hesap – kitap insanıyım…
Hep derim; sevdiklerim…
Bir onlar hesaplayabilir beni, ne zaman hangi adımı atacağım…
Bilemeyeceksin.
Sevdiklerime, değer verdiklerime…
Kin gütmem…
AMA yapılanı da unutmam, HESAP SORARIM…
Pederin meşhur hikayesidir; bir adam gırtlağına kadar borçlu…
Gözler artık tutmaz olmuş uyku…
Gitmiş bir gece en çok borcu olduğunun evine, dikilmiş pencereye…
“Bugüne kadar ben uyumadım, bundan sonra sen uyuma. Ödemiyorum borcumu!”
Borcum YOK…
AMA…
Alacağım çok, bu hesabı ödeyemeyeceksin!
Sikerim parasını…
Benim derdim başka, sokturma bir tarafına!