Beynim lapa gibi…
Sabahın dokuzundan beri Oma…
Oturuyor öylesine, kukumav kuşu gibi…
Üzülüyorum, yalnız başına…
Yüz versem geliyor s.çiyor başıma…
Gün geliyor sanıyor beni Opa, anlatıyor mahremi…
Yerin yedi kat dibine giresim geliyor, olmuyor…
Verirsen yiyor – içiyor, vermezsen kızıl aç, şaşırdım, nereden girdim ben bu işin içine?
Vebali büyük, vicdan azabı ondan da büyük…
Görüyor kendi anne ve babasını, geldiler diyor bana, oturduk konuştuk diyor…
99 yaşında…
Oma diyorum onlar çoktan öldüler…
Bir hırçınlaşıyor, kızıyor, hayırrrrrrrrrrrrrrrrrr diyor…
Yaşıyorlar!
Bu gidişle…
Allah uzun ömürler versin, uzun ve sağlıklı AMA…
Bu kadın beni öldürecek…
Tez elden olsa bari, tez elden alsa canimi…
Sadece çokkk yorulduğumu biliyorum…
O kadar!