Ne zaman nerede başlarım bir konuyu açmaya nerede NOKTA koyarım bilemezsin! BU YÜZDEN

BIR BÜTÜNDÜR YAZDIKLARIM…
Çoğu zaman anlamazsın bile NOKTA KOYDUGUMU…
Düşünerek…
MESELEYE BILGI ILE yaklaşılmalı, bu yüzden hani istihbaratın…
SÖZDE tercümanları BOHHH yemiş…
Bohun ta kendisini!

AMA…
Eninde sonunda MUTLAKA koyarım bir NOKTA

INAN…
Sebepsiz, nedensiz…
Bir harf bile, BIR HARF…
Beni anlayabilmen için beynin…
Ve kalbin…
Bir olacak, ben olacak baraj…
Ve levrek misali, anlamasan bile ILK ANDA sözlerimi…
Gün gelecek anlayacaksın beni!

Yazamam mı net, açık açık?
Gayet tabii…
İspatlamadım mı ne oluyor ANINDA?

Bak…
Neredeyse bırak anayasayı ki saygılıyım bu konuda temel ilkelere…
Hem orada hem burada…
Abartarak yazıyorum, utanmasalar insanlık, toplum…
Devlet düşmanı ilan edecekler, ULAN…
Alt tarafı ayakta bile ZOR DURAN bir çeyrek be, bir çeyrek…
AMA…
Düşünen, bir noktaya kadar bilen bir çeyrek!???

Bilmiyorum yayınladım mi?
Ama son zamanlarda Den Haag’dan bile…
Arkadaş bu kadar “önemli, tehlikeli” ne yazıyorum bilmiyorum ki?

IMA etmem yetiyor…
VE BEN…
Bunu BILEREK yapıyorum!

Bak…
“Seni ben bile kurtaramam”
Belki kırdım dostu belki kızdırdım…
“Bakmıyor bile yüzüme”
Yazmaya devam etmemeliydim, benden istenen buydu…
Çokta si…deydi…
Neyi ne zaman ne yapacağıma HALA BEN KARAR VERIRIM!