“YAZMA AMACIM
Bir film düşün. İlk sahne sıradan bir olayla başlar. Film ilerledikçe gelişmelere inanamazsın. Dehşete kapılırsın. Film biter. Etkisinden kurtulamazsın. Korkarsın. Bu kitabın yazım sürecinde ben bunları yaşadım.”
Evangelizm örneğin, boşuna mı yazmış anlatmıştım İngiliz kralını?
İngiliz…
Evanjelist kilisesi başka, Evangelizm’in kendisi bambaşka!
Veee…
Kâbus bitmedi, bitmeyecek…
Her bir gün…
Bir başka dehşet!
Ama PIŞMAN değilim, dedim ya herkes hayallerini yaşayamaz…
Benim dünyam…
Başka bir dünya, gönül ister Çakır Emine’nin hayatını yazmayı…
Tek merak ettiğim…
Filimin sonunun nasıl biteceği!
Partal Hasan ve … Hüseyin…
😊
Neden öyle derdi bilmiyorum, öyle anarmış rahmetlileri…
YOK…
İkisi de dedem biri öz, diğeri üvey ama öz olan sadece bir kez görmüş beni…
Üvey diyemem, DEMEM o da çok severmiş Önderi…
Allah rahmet eylesin VE INANIN bu aile…
Çok görmüş, geçirmiş bir aile ve vakit olsa…
Sağlık…
Yazsam, anlatsam bu ailenin kaderini.