…
Hatırlayın en son evladı…
Yazmış anlatmıştım; geri adım atmak “zorunda kaldı”
Hayatımda…
Ne masalara oturup, kimlerle görüştüm, fikir teatisinde bulundum…
Neler öğrendim…
Neler öğrettim, kendimi kabul ettirdim!
En ucuzunu aldım en ucuzunu…
Etim ne budum ne benim, mikroskop altında görüyorsun…
YOK param olmadığı için değil, Hamdolsun yuvarlanıyoruz…
Ayrıntıyı…
Seni öldürecek olanı, HALBUKI sen kendini emniyete sanıyor, his ediyorsun…
Görüyorsun…
Gördüğünü sanıyorsun bütünü…
Tabii ki…
Ölüm HAK miras helal, hepimiz öleceğiz…
AMA…
En ucuzu…
>>> dört katlıysa VE üretim şemasını bilirsen, hani Allah yazmamış olsun <<<
Var sen düşün “pahalısını” en azından dört kat olmalı…
Gelmezse “delik, delik üstüne” ki gelmez…
Olasılık çok ama çok az…
Geberir gidersin bok yoluna BILMEDEN…
Anlamadan NEDEN, tamam Allah razı olsun birçok teklif var…
Öneri bunu böyle, şunu şöyle yap diye…
Ama sevap kazanayım derken günaha girmeyesiniz…
Can bu can…
Bilişim gibi, herkes kendini bir bok bilmemeli…
KORKARIM VEBALDEN…
Korkarım, emin olmak isterim, fakir fukara dilimde değil yürüğümdedir…
BILIRIM…
Fakr-u zarureti…
BILIRIM…
Yaşmak herkesin hakki, insan gibi yaşamak!
WBK … In dubio pro reo >>> „Hier stehe ich, ich kann nicht anders. Gott helfe mir. Amen!“ (Martin Luther) <<<